Dokuz günlük bir bayram tatilinin ardından şehirler yeniden uyandı. Boşalmış sokaklar, sessizleşmiş caddeler, kapalı kepenklerin ardında bekleyen dükkânlar yavaş yavaş hayata döndü. Sabahın erken saatlerinde trafik sinyallerinde bekleyen araçlar, metro duraklarındaki kalabalık, okul servislerinin korna sesleri... Hepsi normal hayatın geri döndüğünü müjdeledi bizlere. Uzun bayram tatilinin rehavetinden çıkıp gündelik yaşamın karmaşasına dalmak, birçoğumuz için kolay olmasa da, hayatın olağan akışı kendi ritmini dayattı.

Kimimiz bayramı memleketinde aile büyüklerini ziyaret ederek geçirdi. Kimimiz tatil beldelerinin deniz ve güneşine sığındı. Bazılarımız ise evinde dinlenerek, birikmiş film ve dizileri izleyerek, okuyamadığı kitapların sayfalarını çevirerek bu dokuz günü değerlendirdi. Ama şimdi, bütün bu farklı bayram hikâyelerinin ardından, hepimiz aynı gerçekliğe uyandık: İş masaları, okul sıraları ve gündelik sorumluluklar.

Bayram dönüşü sendromu, psikolojik olarak tanımlanmış bir durum olmasa da, hepimizin hissettiği o garip duygu karmaşasını açıklıyor. Bir yandan tatil modundan........

© Gazete İlk Sayfa