AVRUPADA TÜRK takımlarının çarşamba akşamı başlayan başarısına bir yenisini eklemek için sahadaydı Samsunspor…

İşin güzel tarafı hafta içinde tüm yorumcuların ağzından bal akıyor, hepsi Samsunspor’un bu maçtan farklı bir galibiyetle ayrılacağına söz birliği ediyordu.

O hevesle başlamadı kırmızı beyazlılar ama karşılarında öyle bir rakip vardı ki Türkiye ligindeki herhangi bir takıma rakip olamayacak kadar vasat bir görüntüdeydi.

Hal böyle olunca bu takımı yenememek adına tek rakibi kendi olabilirdi Samsunspor’un…

Zira bu maçta önemli defoları vardı.

Çok maçta olduğu gibi santraforu yoktu mesela…

İkinci golü atmış olsa bile Emre Kılınç’ın eski görüntüsünden eser yoktu.

Hafta içinde kendisinden bahisle yazılanlardan etkilenmiş gibi görünen Musaba’nın sahada yarısı yoktu.

Ama defans hattı, kaleci Okan ile birlikte yerindeydi.

Holse canını dişine takarak oynamaya devam ediyordu.

Celil, Ntcham’ın yokluğunda bir takımın dinamosu nasıl olunur göstermeye devam ediyordu.

Hepsini bıraktım, tribünlerde yerini almayı alışkanlık edinmiş taraftar gurupları desteklerini maçın her anında göstermeye devam ediyordu.

Öyle bir maç temposu vardı ki sahada…

İkinci vites Samsunspor bile Maltalıyı sindirmeye yetiyordu.

Hamrun sıradan bir takım…

Samsunpor’da rakibine öyle davrandı.

İstediği gibi oynadı.

Kâh atak yaptı.

Kâh top dolaştırdı.

Aklına, fikrine nasıl geliyorsa öyle oynadı yani.

Baktı ki rakibi kendine rakip olamayacak, oyunu azıcık rolantiye alıp, Eyüp maçına da hazırlık yapayım dedi.

Samsunspor, Konfederasyon Kupası’nda dolu dizgin gitmeye devam ediyor.

Nasıl gitmesin ki?

Bu maçta elini, kolunu sallaya sallaya galip geldi.

Nasıl oldu demeyin!

Bir kaptanı var ki…

Yaşını sormaya utanırım, gençlere taş çıkartıyor.

Eh, o böyle oynayınca gençler utanmasın mı?

Onlarda işin raconunu yerine getiriyor ve kaptanlarına uyuyor.

Rölantide giden maç;

Bir-iki derken üç oluyor.

Ve Türk futbolu Galatasaray’ın, Ajax galibiyetinden sonra bir başarıya daha imza atıyor.

Güzel değil mi?

Ne güzeli…

Güzelden de ötesi.

Hepsinin bir kenara bırakın;

Samsunspor’un Zeki Yavru’su bu başarıda en baştaydı.

Onun önderliğinde Samsunspor, Hamrun’u, ‘HAM’ yaptı!

Türkiye yeni bir puan daha kaptı.

İşin güzel tarafı hafta içinde tüm yorumcuların ağzından bal akıyor, hepsi Samsunspor’un bu maçtan farklı bir galibiyetle ayrılacağına söz birliği ediyordu.

O hevesle başlamadı kırmızı beyazlılar ama karşılarında öyle bir rakip vardı ki Türkiye ligindeki herhangi bir takıma rakip olamayacak kadar vasat bir görüntüdeydi.

Hal böyle olunca bu takımı yenememek adına tek rakibi kendi olabilirdi Samsunspor’un…

Zira bu maçta önemli defoları vardı.

Çok maçta olduğu gibi santraforu yoktu mesela…

İkinci golü atmış olsa bile Emre Kılınç’ın eski görüntüsünden eser yoktu.

Hafta içinde kendisinden bahisle yazılanlardan etkilenmiş gibi görünen Musaba’nın sahada yarısı yoktu.

Ama defans hattı, kaleci Okan ile birlikte yerindeydi.

Holse canını dişine takarak oynamaya devam ediyordu.

Celil, Ntcham’ın yokluğunda bir takımın dinamosu nasıl olunur göstermeye devam ediyordu.

Hepsini bıraktım, tribünlerde yerini almayı alışkanlık edinmiş taraftar gurupları desteklerini maçın her anında göstermeye devam ediyordu.

Öyle bir maç temposu vardı ki sahada…

İkinci vites Samsunspor bile Maltalıyı sindirmeye yetiyordu.

Hamrun sıradan bir takım…

Samsunpor’da rakibine öyle davrandı.

İstediği gibi oynadı.

Kâh atak yaptı.

Kâh top dolaştırdı.

Aklına, fikrine nasıl geliyorsa öyle oynadı yani.

Baktı ki rakibi kendine rakip olamayacak, oyunu azıcık rolantiye alıp, Eyüp maçına da hazırlık yapayım dedi.

Samsunspor, Konfederasyon Kupası’nda dolu dizgin gitmeye devam ediyor.

Nasıl gitmesin ki?

Bu maçta elini, kolunu sallaya sallaya galip geldi.

Nasıl oldu demeyin!

Bir kaptanı var ki…

Yaşını sormaya utanırım, gençlere taş çıkartıyor.

Eh, o böyle oynayınca gençler utanmasın mı?

Onlarda işin raconunu yerine getiriyor ve kaptanlarına uyuyor.

Rölantide giden maç;

Bir-iki derken üç oluyor.

Ve Türk futbolu Galatasaray’ın, Ajax galibiyetinden sonra bir başarıya daha imza atıyor.

Güzel değil mi?

Ne güzeli…

Güzelden de ötesi.

Hepsinin bir kenara bırakın;

Samsunspor’un Zeki Yavru’su bu başarıda en baştaydı.

Onun önderliğinde Samsunspor, Hamrun’u, ‘HAM’ yaptı!

Türkiye yeni bir puan daha kaptı.

O hevesle başlamadı kırmızı beyazlılar ama karşılarında öyle bir rakip vardı ki Türkiye ligindeki herhangi bir takıma rakip olamayacak kadar vasat bir görüntüdeydi.

Hal böyle olunca bu takımı yenememek adına tek rakibi kendi olabilirdi Samsunspor’un…

Zira bu maçta önemli defoları vardı.

Çok maçta olduğu gibi santraforu yoktu mesela…

İkinci golü atmış olsa bile Emre Kılınç’ın eski görüntüsünden eser yoktu.

Hafta içinde kendisinden bahisle yazılanlardan etkilenmiş gibi görünen Musaba’nın sahada yarısı yoktu.

Ama defans hattı, kaleci Okan ile birlikte yerindeydi.

Holse canını dişine takarak oynamaya devam ediyordu.

Celil, Ntcham’ın yokluğunda bir takımın dinamosu nasıl olunur göstermeye devam ediyordu.

Hepsini bıraktım, tribünlerde yerini almayı alışkanlık edinmiş taraftar gurupları desteklerini maçın her anında göstermeye devam ediyordu.

Öyle bir maç temposu vardı ki sahada…

İkinci vites Samsunspor bile Maltalıyı sindirmeye yetiyordu.

Hamrun sıradan bir takım…

Samsunpor’da rakibine öyle davrandı.

İstediği gibi oynadı.

Kâh atak yaptı.

Kâh top dolaştırdı.

Aklına, fikrine nasıl geliyorsa öyle oynadı yani.

Baktı ki rakibi kendine rakip olamayacak, oyunu azıcık rolantiye alıp, Eyüp maçına da hazırlık yapayım dedi.

Samsunspor, Konfederasyon Kupası’nda dolu dizgin gitmeye devam ediyor.

Nasıl gitmesin ki?

Bu maçta elini, kolunu sallaya sallaya galip geldi.

Nasıl oldu demeyin!

Bir kaptanı var ki…

Yaşını sormaya utanırım, gençlere taş çıkartıyor.

Eh, o böyle oynayınca gençler utanmasın mı?

Onlarda işin raconunu yerine getiriyor ve kaptanlarına uyuyor.

Rölantide giden maç;

Bir-iki derken üç oluyor.

Ve Türk futbolu Galatasaray’ın, Ajax galibiyetinden sonra bir başarıya daha imza atıyor.

Güzel değil mi?

Ne güzeli…

Güzelden de ötesi.

Hepsinin bir kenara bırakın;

Samsunspor’un Zeki Yavru’su bu başarıda en baştaydı.

Onun önderliğinde Samsunspor, Hamrun’u, ‘HAM’ yaptı!

Türkiye yeni bir puan daha kaptı.

Hal böyle olunca bu takımı yenememek adına tek rakibi kendi olabilirdi Samsunspor’un…

Zira bu maçta önemli defoları vardı.

Çok maçta olduğu gibi santraforu yoktu mesela…

İkinci golü atmış olsa bile Emre Kılınç’ın eski görüntüsünden eser yoktu.

Hafta içinde kendisinden bahisle yazılanlardan etkilenmiş gibi görünen Musaba’nın sahada yarısı yoktu.

Ama defans hattı, kaleci Okan ile birlikte yerindeydi.

Holse canını dişine takarak oynamaya devam ediyordu.

Celil, Ntcham’ın yokluğunda bir takımın dinamosu nasıl olunur göstermeye devam ediyordu.

Hepsini bıraktım, tribünlerde yerini almayı alışkanlık edinmiş taraftar gurupları desteklerini maçın her anında göstermeye devam ediyordu.

Öyle bir maç temposu vardı ki sahada…

İkinci vites Samsunspor bile Maltalıyı sindirmeye yetiyordu.

Hamrun sıradan bir takım…

Samsunpor’da rakibine öyle davrandı.

İstediği gibi oynadı.

Kâh atak yaptı.

Kâh top dolaştırdı.

Aklına, fikrine nasıl geliyorsa öyle oynadı yani.

Baktı ki rakibi kendine rakip olamayacak, oyunu azıcık rolantiye alıp, Eyüp maçına da hazırlık yapayım dedi.

Samsunspor, Konfederasyon Kupası’nda dolu dizgin gitmeye devam ediyor.

Nasıl gitmesin ki?

Bu maçta elini, kolunu sallaya sallaya galip geldi.

Nasıl oldu demeyin!

Bir kaptanı var ki…

Yaşını sormaya utanırım, gençlere taş çıkartıyor.

Eh, o böyle oynayınca gençler utanmasın mı?

Onlarda işin raconunu yerine getiriyor ve kaptanlarına uyuyor.

Rölantide giden maç;

Bir-iki derken üç oluyor.

Ve Türk futbolu Galatasaray’ın, Ajax galibiyetinden sonra bir başarıya daha imza atıyor.

Güzel değil mi?

Ne güzeli…

Güzelden de ötesi.

Hepsinin bir kenara bırakın;

Samsunspor’un Zeki Yavru’su bu başarıda en baştaydı.

Onun önderliğinde Samsunspor, Hamrun’u, ‘HAM’ yaptı!

Türkiye yeni bir puan daha kaptı.

Zira bu maçta önemli defoları vardı.

Çok maçta olduğu gibi santraforu yoktu mesela…

İkinci golü atmış olsa bile Emre Kılınç’ın eski görüntüsünden eser yoktu.

Hafta içinde kendisinden bahisle yazılanlardan etkilenmiş gibi görünen Musaba’nın sahada yarısı yoktu.

Ama defans hattı, kaleci Okan ile birlikte yerindeydi.

Holse canını dişine takarak oynamaya devam ediyordu.

Celil, Ntcham’ın yokluğunda bir takımın dinamosu nasıl olunur göstermeye devam ediyordu.

Hepsini bıraktım, tribünlerde yerini almayı alışkanlık edinmiş taraftar gurupları desteklerini maçın her anında göstermeye devam ediyordu.

Öyle bir maç temposu vardı ki sahada…

İkinci vites Samsunspor bile Maltalıyı sindirmeye yetiyordu.

Hamrun sıradan bir takım…

Samsunpor’da rakibine öyle davrandı.

İstediği gibi oynadı.

Kâh atak yaptı.

Kâh top dolaştırdı.

Aklına, fikrine nasıl geliyorsa öyle oynadı yani.

Baktı ki rakibi kendine rakip olamayacak, oyunu azıcık rolantiye alıp, Eyüp maçına da hazırlık yapayım dedi.

Samsunspor, Konfederasyon Kupası’nda dolu dizgin gitmeye devam ediyor.

Nasıl gitmesin ki?

Bu maçta elini, kolunu sallaya sallaya galip geldi.

Nasıl oldu demeyin!

Bir kaptanı var ki…

Yaşını sormaya utanırım, gençlere taş çıkartıyor.

Eh, o böyle oynayınca gençler utanmasın mı?

Onlarda işin raconunu yerine getiriyor ve kaptanlarına uyuyor.

Rölantide giden maç;

Bir-iki derken üç oluyor.

Ve Türk futbolu Galatasaray’ın, Ajax galibiyetinden sonra bir başarıya daha imza atıyor.

Güzel değil mi?

Ne güzeli…

Güzelden de ötesi.

Hepsinin bir kenara bırakın;

Samsunspor’un Zeki Yavru’su bu başarıda en baştaydı.

Onun önderliğinde Samsunspor, Hamrun’u, ‘HAM’ yaptı!

Türkiye yeni bir puan daha kaptı.

Çok maçta olduğu gibi santraforu yoktu mesela…

İkinci golü atmış olsa bile Emre Kılınç’ın eski görüntüsünden eser yoktu.

Hafta içinde kendisinden bahisle yazılanlardan etkilenmiş gibi görünen Musaba’nın sahada yarısı yoktu.

Ama defans hattı, kaleci Okan ile birlikte yerindeydi.

Holse canını dişine takarak oynamaya devam ediyordu.

Celil, Ntcham’ın yokluğunda bir takımın dinamosu nasıl olunur göstermeye devam ediyordu.

Hepsini bıraktım, tribünlerde yerini almayı alışkanlık edinmiş taraftar gurupları desteklerini maçın her anında göstermeye devam ediyordu.

Öyle bir maç temposu vardı ki sahada…

İkinci vites Samsunspor bile Maltalıyı sindirmeye yetiyordu.

Hamrun sıradan bir takım…

Samsunpor’da rakibine öyle davrandı.

İstediği gibi oynadı.

Kâh atak yaptı.

Kâh top dolaştırdı.

Aklına, fikrine nasıl geliyorsa öyle oynadı yani.

Baktı ki rakibi kendine rakip olamayacak, oyunu azıcık rolantiye alıp, Eyüp maçına da hazırlık yapayım dedi.

Samsunspor, Konfederasyon Kupası’nda dolu dizgin gitmeye devam ediyor.

Nasıl gitmesin ki?

Bu maçta elini, kolunu sallaya sallaya galip geldi.

Nasıl oldu demeyin!

Bir kaptanı var ki…

Yaşını sormaya utanırım, gençlere taş çıkartıyor.

Eh, o böyle oynayınca gençler utanmasın mı?

Onlarda işin raconunu yerine getiriyor ve kaptanlarına uyuyor.

Rölantide giden maç;

Bir-iki derken üç oluyor.

Ve Türk futbolu Galatasaray’ın, Ajax galibiyetinden sonra bir başarıya daha imza atıyor.

Güzel değil mi?

Ne güzeli…

Güzelden de ötesi.

Hepsinin bir kenara bırakın;

Samsunspor’un Zeki Yavru’su bu başarıda en baştaydı.

Onun önderliğinde Samsunspor, Hamrun’u, ‘HAM’ yaptı!

Türkiye yeni bir puan daha kaptı.

İkinci golü atmış olsa bile Emre Kılınç’ın eski görüntüsünden eser yoktu.

Hafta içinde kendisinden bahisle yazılanlardan etkilenmiş gibi görünen Musaba’nın sahada yarısı yoktu.

Ama defans hattı, kaleci Okan ile birlikte yerindeydi.

Holse canını dişine takarak oynamaya devam ediyordu.

Celil, Ntcham’ın yokluğunda bir takımın dinamosu nasıl olunur göstermeye devam ediyordu.

Hepsini bıraktım, tribünlerde yerini almayı alışkanlık edinmiş taraftar gurupları desteklerini maçın her anında göstermeye devam ediyordu.

Öyle........

© Gazete Gerçek