Çekiç vuracağı çivinin yerini bilir
“1962 Mayıs ayının 20’si benim hayatımın unutulmaz günlerinden biridir. O gün Peşmerge saflarına katılmış, bir savaşçı olmuştum. Hayatımın sonuna kadar böyle kalmayı arzu ediyorum” diyordu kitabında Mesud Barzani. Mesud Barzani’nin kaleme aldığı “Barzani ve Kürt Ulusal Özgürlük Hareketi 1-2” kitaplarında yer alan olaylar ve duygu aktarımları, Ortadoğu ile birlikte dünyayı da çok iyi anlamanızı sağlıyor.
1960’lı yıllar Ortadoğu ve dünya kadar Kürtleri de etkilemiş ve önemli hareketlenmelere sebep olmuştu. Aslına bakarsanız Ortadoğu şimdiye kadar acı veya tatlı 1960’lı yılların ekmeğini yiyor. O dönem yaşanan isyanlar, savaşlar, ihtilaller, anlaşmalar günümüze kadar devam eden başlıkların tohumları niteliğinde. Mesud Barzani sözünü ettiğim kitaplarında tarihsel önemli gelişmelere ve olaylara yer vermekle birlikte şu önemli özeti ön plana çıkarıyor;
“Zulümler eşliğinde devam eden yok saymalar var olma isteğimizi bitirmedi tam tersine daha da körükledi. Kürtlerin verdiği mücadelede can kayıplarımız olsa da yolumuzdan dönmedik. Var olma mücadelemizi verirken bazen içerden bazen de dışardan büyük hançerler yedik. Bu hançerler iyileri ve kötüleri ayırt etmemizi sağlarken diğer taraftan da ibret almamızı ve kendi stratejilerimi kullanarak ilerlememizin yolunu açtı...”
Barzani’nin benim için en önemli öğretisi de şu old: Çekiç vuracağı çivinin yerini bilir… Yine aynı kitaplarda hayal kırıklığı içinde Sovyetler Birliği’ne ve........
© Gazete Damga
