Çünkü lige ve Avrupa arenasına büyük umutlarla başlayan ancak, çok erken havlu atan Beşiktaş’ın artık ne hedefi kaldı, ne de başarı arzusu..

Bu durumda, transferi öncesi dönemin 2. Başkanı Hüseyin Yücel tarafndan gerçekleşmesi imkansız vaatler verilerek ikna edilen Portekizli'nin, gelinen noktada yaşadığı büyük hayal kırıklığı nedeniyle, "ben ayrılmak istiyorum" demesini, fazla yadırgamamak gerekir..

Ayrıca ister kabul edin, ister etmeyin, Rafa Silva bir markadır..

Peki kim durup dururken, yıllık net 7 milyon euro ücreti elinin tersiyle itip, üstelik marka değerinin düşmesini kabullenir?

Bence Beşiktaş yönetimi kendi içinde bu sorulara objektif bir yaklaşımla cevap bulabilse, belki kriz çoktan çözülmüş olurdu..

Ama ne gezer?

Türk futbolunun önde gelen kulüplerinde başkanlık yapma mertebesine erişenler, kendilerini DEV AYNASINDA gördükleri ve bu nedenle, çözümden değil çözümsüzlükten besledikleri için, kendi başarısızlıklarırı örtmeyi yönelik, maalesef KAOSU, HUZURA tercih etmekteler..

Esasen Rafa Silva krizinde karşılıklı yapılan başka yanlışlarda var ama, şimdilik fazla derine inmeden, bu konuyu bir yana bırakıp, esas meseleye odaklanalım..

Bilindiği gibi artık devir değişti, bununla birlikte söylemler de değişti..

GÜNÜMÜZÜN ARTIK EN YENİ VE ÇARPICI SLOGANI..

'BEŞİKTAŞ’IN PARASI DENİZ, YEMEYEN KERİZ!" söylemidir..

Çünkü sivil toplum örgütlerine yön veren yöneticilerin ağzından çıkan ‘YALANLARIN', adeta sıradanlaşıp..

'NORMAL KARŞILANIR' OLDUĞU bir........

© Fotospor