Sanıldığının aksine, iktidarı girdiği yoldan çevirecek etkenler sıralansa ‘ekonomik durum’ ilk 5’e girmez. ‘Ekonomik durum’ derken boykotu kastetmiyorum. Ekonominin iyi durumda olduğunu da (elbette) söylemiyorum. İtiraz ettiğim, ‘daha da ileri gitmelerini engelleyen ekonomik durum’ argümanı. Bu yazıda, bu konunun bunca olan biten içinde (hâlâ) neden önemli olduğunu kısaca açıp, iktidarı girdiği yoldan çevirebilecek etkenler arasında gördüğüm ‘ilk 5’ etkeni belirtip kısaca tartışacağım.

Muhalif kamuoyunda mutlaka ve mutlaka kurtulmamız gereken ve kırılması çok zor görünen inanış şu: ‘Piyasa ekonomisi ile demokrasi el ele gider’. Zira bir kere bu görüş hakim olduğunda, düşünce zincirinin bir sonraki halkası şu oluyor: ‘İktidarlar otoriterleştikçe piyasalar tarafından cezalandırılırlar’. Yani piyasa ile demokrasi arasında otomatik bir ilişki varsayılır. Bu konunun detaylarını merak eden okuyucuya Can Cemgil ile Ömer Turan’ın derlediği ‘Kapitalizm ve Demokrasi’ kitabını önerebilirim.

Muhalif kesimler arasında bu yanlış görüşün, yani piyasa ile demokrasi arasında otomatik bir ilişki olduğu varsayımının hakim olmasının iki hayati sonucu var. İlki, bu yaklaşım muhalif saflarda sinizmi ve apolitikliği yeniden üretiyor. İkincisi, insanları........

© Evrensel