Gazete çalışanlarının koruyucusu usta Gazeteci Nezih Demirkent’in dün ölüm günüydü. Nezih Bey’i bu yıl da bir yazıyla anmak istedim. Bir ara düşündüm ne çok anı biriktirmişim Nezih Bey’le ilgili olarak. Genç gazetecilere de bir kez daha basınımızın bu değerli ismini hatırlatmak gerekir diye düşünüyorum. Çünkü zaman her şeyi eskitiyor. Özellikle de medya denen bu cangılda gazetecilerin yardımına koşan, onları dayanışmaya, işsiz bırakmamaya çaba harcayan bir gazeteci-patron çok daha erken eskiyor bizim toplumumuzda. Ne yazık!

Nezih Demirkent Hürriyet’ten ayrıldığında siyasi bir gazete olan Dünya gazetesini satın alıp Babıali’nin patronları arasına girdi. Kurduğu ekibiyle kısa sürede “Dünya’yı” Babıali’nin önde gelen bir ekonomi gazetesi haline getirdi. Nezih Bey’le yolum ilk kez ‘90’ların başında Cağaloğlu’da kesişti. Dünya gazetesi o dönemde Cemal Nadir Sokak’taki bir binada yönetiliyordu. Ben de TRT’de çalışıyorum. Ortak bir dostumuz Nezih Bey’in ofisinde benimle bir görüşme yapmak istediğini söyledi. Ben de gittim, çok sıcak karşıladı. Türkiye Gazeteciler Cemiyetinden söz etti. ‘Seni de bu yıl listeme almak isterim’ dedi. Teşekkür ettim. Sonraları görüşmelerimiz daha sıklaştı. Özellikle Nail........

© Evrensel