Trump’ın uygulamaya koyduğu politikalar, özellikle de geçtiğimiz hafta önce sertleştirip sonrasında yumuşattığı gümrük tarifeleri atağı, bazılarına güç tutkunu yaşlı bir adamın keyfi, düzensiz ve hatta “irrasyonel” hareketler olarak görünebilir. Ancak olan biten bana daha ziyade Shakespeare’in Hamlet oyunundaki ünlü sözü hatırlatıyor: “Though this be madness, yet there is method in't.” Bu deliliğin arkasında bir yöntem var mı? Bu konuda ileride detaylandırmak ve tartışmak üzere bazı notlar düşmekte fayda var.

Şimdiye kadar yapılanlar kadar bunları yaparken Trump’ın kullanmayı tercih ettiği üslup ve tarz da bir anlamda ABD kapitalizminin ve ABD hegemonyasının içinde bulunduğu açmazları ve sorunları yansıtıyor. Trump ve etrafındakilerin politika çerçevesi, takriben 2000’lerin başından bu yana Amerikan politika çevrelerinde tartışılan fikirler üzerine kurulu ve iki önceliği var: Dışarıda ABD tekellerinin ve özellikle de teknoloji tekellerinin güç ve çıkarlarının korunması; içeride de daha fazla deregülasyon ile sosyal harcamaların düşürülmesi ve varlıklı kesimler üzerindeki vergi yükünün azaltılması.

Trump’ın dış ticaret konusunda seçtiği yöntem, ABD’nin küresel bir tüketici olarak edindiği gücü kullanmak, gümrük tarifelerini koz olarak değerlendirmek ve diğer ülkelerle birebir masaya oturup çeşitli konularda tavizler elde etmek şeklinde. Bu ülkelere açık bir mesaj veriliyor: “Dünyanın en büyük pazarına sorunsuz erişime devam etmek istiyorsanız istediklerimizi yerine getirin.” Trump tarifeleri yükselttikten sonra Hazine Bakanı Bessent ile Ticaretten Sorumlu Danışmanı Navarro’nun pazarlıkları yürüteceği anlaşılıyor. Navarro’nun şikayetlerinin başında ABD teknoloji şirketlerini etkileyen düzenlemeler ve vergiler geliyor. Örneğin, AB’den teknoloji şirketlerini düzenleyen dijital piyasalara dair düzenlemelerde ve........

© Evrensel