Sağlık deyince laf hep aynı yere geliyor:

“İyi beslen, spor yap, kontrollerini aksatma…”

Günde 12, haftada 50 saat, merdiven altı bir atölyede açlık sınırında ücretle çalışan işçinin bunlara ayıracak zamanı da parası da yok.

Bu yazıda Dr. William Cockerham’ın Sağlığın ve Hastalığın Toplumsal Nedenleri (Ayrıntı Yayınları) adlı kitabından yapılan alıntıları aktaracağım. Birmingham Alabama Üniversitesinde Sosyoloji Bölüm Başkanlığı yapan Cockerham, sağlıklı ve hasta olmayı şekillendiren toplumsal etkenleri inceliyor ve araştırmalarından elde ettiği bulguları analiz ediyor. Marmot (2004), sosyoekonomik statünün sağlık üzerindeki etkisini göstermek için Washington DC’de merkezin güneydoğusundaki yoksul mahallelerden Maryland’deki refah seviyesi yüksek Montgomery County’e uzanan metro hattını örnek veriyor. Bu hat boyunca her kilometrede ortalama yaşam süresi yaklaşık 1-1.5 yıl yükseliyor. İlk durakta yaşayan işçi sınıfından siyah nüfus ile son durakta yaşayan varlıklı beyaz nüfus arasında 20 yıllık yaşam süresi farkı ortaya çıkıyor. Marmot ayrıca, Londra’da Westminster’in doğusundan Jubilee metro hattına doğru ilerlerken her durakta ortalama yaşam süresinin bir yıl azaldığını belirtiyor.

Gerçek aslında oldukça basit: Hastalık yoksulluk düzeyini takip eder. Gelir düzeyi düşük kesimler daha çok hastalanır, daha erken ölür. Geliri yüksek olanlar ise daha uzun ve sağlıklı yaşar. Nedeni bireysel tercihler değil, kapitalist düzenin kendisi.

Cirhinlioğlu’nun aktardığı bir tablo........

© Evrensel