İmralı’daki terör elebaşı, PKK’nın silah bırakması ve kendini feshetmesi çağrısını 27 Şubat’ta yapmıştı. Üzerinden 40 gün geçti.

Bu süre içinde, PKK’nın bazı unsurları ile DEM’in ‘Türk Solu’ kanadı, deyim yerindeyse ayak sürüdü.

Terörden nemalanan Kandil Baronları ile Suriye’de ABD entarisinin altında örgütçülük oynayan sefiller, Öcalan çağrısının muhatabı olmadıklarına dair çıkarımlar yapmayı denedi. Hatta DEM’cilerin bir kısmı, çağrının ‘yazılı olmayan’ kısımları olduğu iddiasıyla, dar alanda kısa pas yapmaya çalıştı.

Fakat… Ortada net bir hakikat var: Türk Devleti, öyle veya böyle, bu terörü bitirecek. Dünyanın şu andaki gidişatı da bunu kolaylaştırıyor. ABD, Çin’le girdiği iktisadî savaşta iyice vites yükseltti. Yani Başkan Trump ve ekibinin, Suriye’deki sefillerle uğraşmaya ne vakti, ne de parası var.

Avrupa, çıkardığı Rusya-Ukrayna Savaşının altında eziliyor. ABD’nin, “Benden buraya kadar, başınızın çaresine bakın…” beyanının ardından, Avrupa ülkeleri de sığınacak duvar dibi aramaya koyuldu. Onların da PKK ve yancılarıyla uğraşmaya niyeti yok.

SON DAL İSRAİL DE ELDE KALDI

Son çare, terör örgütü İsrail’di… Ne de olsa iki terör örgütünün ‘dayanışması’ kolay olduğu gibi, ‘Vadedilmiş Topraklar’ safsatasına ulaşmada, Kürtler de bir atlama taşı yapılabilirdi. Hoş, PKK çevrelerinin, uluslararası düzeyde kullanılma konusunda hem iştahı, hem de deneyimi vardı.

Teröristbaşı Netanyahu, 8 Aralık’taki Suriye Devrimi’nin ardından, Beşşar Esat yönetimine yapmadığı ağır saldırıları, yeni yönetime karşı sergilemekten geri durmadı. Devrimin henüz başarıya ulaştığı günlerden itibaren, Esat döneminden kalan bazı askeri unsurları ve silah depolarını vurdu.

Elbette İsrail terörü, çok da uzun vadeli yürütülemezdi. Ahmet Şara yönetimi Suriye’de yerleştikçe ve Türkiye’nin........

© Eurovizyon