ABD ve İngiltere’nin dolduruşuyla, Avrupa kaşarlarının; Ukrayna’yı yem yaparak, Rusya’yı ‘ufalama’ kurnazlığı tutmadı. Değirmen taşı dönüyor, lakin arasında buğday kalmadı. Bundan sonrası, taşların birbirini öğütmesidir. Eh, ortaya çıkacak ‘un’ da, kaçınılmaz olarak, ‘kum’ olacaktır.

Bir önceki ABD Başkanı Joe Biden’ın (Hızlı Co da diyebilirsiniz.), dünya hâkimiyetini elinde bulunduran küresel finans çetesi adına yürüttüğü Avrupa siyaseti, Donald Trump’ın başa gelmesiyle dumura uğradı.

Doğru dürüst askerî ve siyasî gücü olmayan Avrupa, oluşturduğu ‘Avrupa Birliği’ gözbağcılığıyla, hep olduğundan fazla görünmeyi başarmıştı.

BENCİL REFAH, ASKERÎ ZAAF

Güya, çağın değerleri için standartları onlar belirliyor… Demokrasinin ne olup olmadığını onlar tayin ediyor… Kendi dışlarındaki ülkeleri, yine kendilerinin ortaya koyduğu gerçeklikten kopuk kıstaslara göre onlar yargılıyor… Hangi ülke yönetiminin ‘demokrat’, hangisinin ‘diktatör’ olduğuna onlar karar veriyor… Kendi aralarındaki, üzeri örtülmüş kan davaları, yumuşak bulduğu yerlerden uç verirken, başka ülkelerin etnik ve mezhebî renklerini, anılan ülkeleri baskılamak için kullanmayı bir hak olarak görüyor(du)…

Evet, ‘-du’ diyoruz, çünkü geçti Bor’un pazarı.

Züccaciye dükkânına, kural tanımaz Trump girdi. Ne kristal bardaklar, ne Çin vazoları bundan böyle güvende değildir.

ABD’nin ‘dünya jandarmalığı’ hevesini gayet güzel kullanan Avrupa’nın kaşar siyasetçileri, NATO şemsiyesi altında, kendilerini Rusya’ya karşı güvende saydılar. Savunmayı ABD ve Türkiye sağlayacak, onlar da keyfini sürecekti. Bu yüzden ciddi askerî harcamalardan kaçınıp; toplumsal refahlarını, en az kibirleri kadar yükseğe taşıma derdine düştüler.

Yükselen kibirleri, giderek ‘bencilce refah’ gerçekliğine dönüşürken; kendilerini savunmak için gerekli harcama zahmetinden kaçınmaları da ‘askerî zaaf’ olarak burunlarına dokundu. Ve bizim, gözümüzde ‘Batı........

© Eurovizyon