NATO Orduları Başkomutanı Amerikalı General Matthew Rigway 1952 yılında resmi bir inceleme yapmak üzere Erzurum’a gelir gelmez kahramanlığını vaktiyle gazetelerden okuyup öğrendiği Nene Hatun’un sağ olup olmadığını sorar. Yetkililer sorup soruşturur ve sağ olduğunu öğrenirler. Bunun üzerine General derhal bu muhterem kahramanı ziyaret etmek istediğini söyler.

O zamana kadar hiçbir resmi yetkili ziyaret etmiş değildir Nene Hatun’u. Dahası, arşivlerde karşımıza çıkan ve “açım, yardım edin, hiç olmazsa günde bir ekmek verin” diye yazdırdığı dilekçeler ve birkaç gazete haberi haricinde resmen görmezden gelinmiş olan bu 90’lık kahraman kadının evine, daha doğrusu derme çatma kulübesinin kapısını kimse tenezzül edip çalmamıştır.

Osmanlı kuvvetlerinin Rus birliklerini girdikleri Erzurum kalesinden kovalamasına hizmet etmiş bulunan Aziziye destanının kahramanları 1930’lar ve 1940’larda çıkmış olan İsmail Habip Sevük ve Doğan Nadi imzalı birkaç söyleşi ve General Pertev Demirhan’ın sonuçsuz kalan raporu hariç gündeme dahi gelmemiştir.

Amerikalı General Ridgway büyük bir hürmetle elini öper Nene Hatun’un ve vedalaşırken kapının önünde beraberce bir hatıra fotoğrafı çektirirler. Çarşafa bürünmüş Nene Hatun kameraya dimdik bakarken, soldaki görevli mahcuptur her haliyle. Çünkü Nene Hatun’un evi göreni ağlatacak kadar fakirlik kokmaktadır.

General Ridgway’in “Siz böyle namı kıtaları aşmış üstelik bir kadın kahramanınıza böyle mi bakıyorsunuz?”........

© Ensonhaber