Yine yangın çıktı.

Yine alevler yükseldi.

Yine sosyal medyada uzmanlar çoğaldı.

Yangın çıkar çıkmaz herkes klavyeye sarıldı:

“Uçak nerede?”

“Helikopter neden geç geldi?”

“Niye söndürülemiyor?”

Herkes uzman.

Herkes müdür.

Herkes itfaiyeci.

Herkes pilot.

Ne güzel dünya!

Geçen hafta orman kahramanlarının bir gününe eşlik ettim.

Gün onlarda asla bitmiyor; gökyüzünü gözlüyorlar, termallerle ormanı tarıyorlar, yangın çıkar çıkmaz dakika saymadan orada oluyorlar.

7/24 teyakkuzdalar.

Kaybedecek bir saniyelerinin olmadığını biliyorlar.

Peki, karşılığında canını dişine takan bu insanlara teşekkür etmek yerine ne yapıyoruz?

Evden, klimalı odadan tweet atıyoruz:

“Neden geç kaldınız?”

Size bir soru:

Aynı anda onlarca yangın çıktığında hangi ülke yetişebiliyor?

Amerika mı? Avrupa mı?

Ben Los Angeles yangınlarını da yerinde izledim.

Orada da yangın büyüyor, uçaklar gecikiyor, alevler şehirlere kadar dayanıyor.

Neden?

Arkadaşlar, uçakların da helikopterlerin de karadan müdahalenin de bir sınırı var.

Uçak her coğrafyada uygun........

© Ensonhaber