Yaz mevsimine girdik.

Kiminin içinde tatil heyecanı var; kiminde sezonu kapatma telaşı…

Kimi umut dolu; kimi biraz umutsuz…

Üniversite sınavına girenler var; girmeyenler var…

Hayat, bir şekilde akıp gidiyor.

Bugün, biraz hayatın içinden; biraz da Türkiye’nin gündeminden konuşmak istiyorum.

Bu köşede yazdıklarım; zaman zaman çok farklı kesimlerden geri dönüşler alıyor.

Kimi eleştiriyor, kimi eksiklerimizi tamamlıyor, kimi kıymetli fikirler katıyor.

Bu, benim için değerli.

Türkiye’nin tartışma kültüründe; sürekli aynı döngüyü yaşıyoruz: En janjanlı konu bir hafta gündemde kalıyor, sonra suyu çıkarılıyor ve bağlamından koparılarak bambaşka bir yere evriliyor.

Yakın tarihimize baktığımda; sosyal medyada verilen büyük kavgaları hatırlıyorum.

Bazen iktidar muhalefetle bazen muhalefet kendi içinde; bazen herkes birbirine giriyor. Türkiye, bir türlü bu kısır döngüden çıkamıyor.

Bugün, merkezine Cumhurbaşkanı Erdoğan’ı alan bir yazı yazmak istiyorum.

Bu yazının, özellikle Cumhurbaşkanı’nın yakın çevresindeki bazı isimler tarafından okunmasını isterim.

Çünkü Erdoğan, artık dünya çapında bir figür.

Bir dönem sadece Türkiye’de konuşulan bir liderken, bugün savaşların durmasında; küresel meselelerin çözümünde adı geçen bir isim haline geldi.

Tayyip Erdoğan, artık "Rize’nin oğlu" ya da "Kasımpaşalı delikanlı" olmanın çok ötesinde. Evet, kökleri orada ama bugün bambaşka bir yerde duruyor.

Bu büyüme, onun çevresindeki insanların da sorumluluğunu artırıyor.

Son zamanlarda; sosyal medyada öyle bir hava oluştu ki bazıları Erdoğan’ı, Erdoğan’dan daha çok savunuyor.

Öyle ki bazen kendilerini; Erdoğan’ı en çok seven, onu en çok sahiplenen kişi ilan ediyorlar. Sosyal medyada üç beş tweet atmakla en sadık Erdoğan taraftarı olduğunu düşünen insanlar var.

Oysa herkesin katkısı bir parça, herkesin çabası bir değer.

Kimse, bu davanın tek sahibi değil.

Erdoğan'ı en çok seven biziz demek; ona zarar veren bir yaklaşım.

Cumhurbaşkanı Erdoğan’ı sevmek bir siyasi kimlik meselesi değil.

CHP’ye oy veren biri de Erdoğan’ı takdir edebilir, sevebilir, saygı duyabilir.

İnsanlar, Erdoğan’ı sevmek için bahane arıyor.

Bunu engellemek kimsenin haddi değil.

Dijitalde bir ortam oluştu: Kim Erdoğan’ı sevebilir, kim sevemez; kim gemiyi terk etti, kim terk etmedi…

Bunlara, sosyal medya karar veriyor artık.

Oysa Erdoğan; Karabağ’da da Erdoğan, Kıbrıs’ta da Erdoğan, Suriye’de de........

© Ensonhaber