Bugünün gündem yazısı büyük oranda pazartesi akşamından hazırdı.

Ancak bambaşka bir güne uyandık.

Bir yangın bizden onlarca canı kopardı.

Çok üzgünüm.

Ve elimden hiçbir şey gelmediği için de kendimi çok çaresiz ve kırılgan hissediyorum.

Ben de yangın sırasında Bolu’daydım.

Büyük oğluma karne hediyesi olsun diye ailecek sömestr tatilindeydik.

Aslında bugün aramızda olmayan birçok insanın da niyeti bu değil miydi?

Ne acı…

Hayat ya da kader adına ne derseniz deyin…

Bizim de tatil planımızda onlarca insana mezar olan bu otelde kalmak vardı.

Zaten bölgenin bilindik en büyük otellerinden bir tanesi…

Aile içi bir sebepten dolayı bu oteli son anda değiştirme kararı aldık…

Bu otele yakın bir yerde konaklamaya başladık.

O yüzden de bölgeye ilk ulaşan gazetecilerden biri bendim…

Her neyse… Burada konu ben değilim…

Sabaha karşı 4.30 – 5 sularında helikopter seslerine uyandım.

Tabii bu saatte bu kadar helikopter sesine bir anlam veremedim.

Olağan dışı bir şeylerin yaşandığının farkındaydım.

Aklıma bir helikopterin düştüğü, diğer helikopterlerin de onu aradığı geldi.

Malum geçtiğimiz yıllarda Bolu’da böyle bir helikopter kazası yaşanmıştı, ben de süreci takip etmiştim.

O nedenle aklıma ilk gelen helikopter kazasıydı.

Hemen üstümü giyinip dışarı çıktım.

Olayı anlamaya çalışıyordum.

Bir itfaiye aracının acı sireniyle hızla geçtiğini gördüm.

Çok uzaklardan onlarca itfaiye aracının sesi de birbirine karışıyordu.

Hızla........

© Ensonhaber