Her sistem, beslendiği talimat setinin izlerini taşır. YZ çağında, girişe yazılan vasatlık; çıkışta karmaşık çöküşler, sıradanlık ve inovasyon kıtlığı olarak belirir. Ölümcül ortalama YZ için de tehdit

Veriyle karar alan sistemlerde asıl fark, hangi verilerin yüklendiğindedir. Yapay zekâ yalnızca öğrenir; ona gösterdiğimizi işler, verdiğimizi çoğaltır. Ancak bir toplum, kurum veya birey olarak kendi iç talimat setimizi “vasatlık”la kodlarsak, sistemin mükemmel olmasını beklemek yalnızca bir çelişkidir.

Artık sadece bireyler değil, şirketler, şehirler, devletler; kendi algoritmalarını yazıyor. Peki ya bu algoritmaların ham maddesi? Vasatlıkla kodlanan talimat seti, önce kararları sonra kaderi sıradanlaştırır. “O da böyle yapılsın, herkes böyle yapıyor” anlayışı; YZ’nin vizyonunu düşürür.

VASATLIKLA KODLANAN GELECEK NEREYE GİDER?

Yapay zekâ çağında sıradanlığın bile........

© Ekonomim