Bu ülkede nüfus artış hızı yavaşlıyorsa ve bu nedenle devletin tepesinde alarm verildiyse konut sahipliği oranı neden düşüyor? Bu çelişkinin içinden ‘konutlar pahalandığı için konut sahipliği düşüyor’ diyerek çıkmak kolay ama gerçek başka. Evet, 2013 yılında yüzde 60,7 olan konut sahipliği oranımız, 2024 sonunda yüzde 55,8’e geriledi. ‘Ne kiracı ne ev sahibi oranı’ yüzde 10’a yakın olduğu için ‘kirada oturmayanların oranı’ 2013’te yüzde 70, şimdilerde yüzde 66’ya yakın görünüyor olsa da biz daha çok vatandaşımızın kendi evinde oturuyor olmasını gönülden istiyoruz.

Siz sevgili okurlarımızı biraz rakamlara boğabilirim ama meseleyi başka türlü anlatmak da mümkün değil. Öncelikle toplam nüfusumuz 86 milyonu geçti. Bu nüfusumuz da 2024 sonu itibariyle 26 milyon 599 bin 261 konutta yaşıyor ve toplam konut sayımız, ‘hane sayımızdaki artış hızı kadar’ artmıyor. Türkiye'de, ‘tek kişilik hane halkı sayısı’ çok hızlı yükseliyor. Ülkemizde yalnız yaşayanların sayısı 2015'te 3 milyon 113 bin 496'yken, 2024’te 5 milyon 321 bin 540’ye yükseldi. Yalnızların yaşamaya başladığı konut sayısında 10 yıllık artış oranı yüzde 71 oldu. En çok yalnızın yaşadığı yerler ise ‘konut ihtiyacının en fazla olduğu’ büyükşehirler. 2024 sonu itibariyle yaşamını yalnız sürdürenlerin 943 bin 363'ü İstanbul'da, 384 bin 201'i Ankara'da, 363 bin 110'u İzmir'de, 197 bin 923'ü Antalya'da ve 184 bin 559'u da Bursa'da ikamet ediyor. Sonraki illerimiz Adana, Mersin, Balıkesir, Konya ve Kocaeli ki bu 10 ilin yalnızları ülkemizdeki yalnızların yarısından fazlasını oluşturuyor.

Denilebilir ki........

© Ekonomim