Çağrı Mert Bakırcı’nın yazdıklarını özenle okuyanlardan biriyim. Bakırcı, insanların uzmanı olmadıkları konuları sindirilebilir içerikle anlatma ustalığı olan yazı insanlarımızdan biri. Oksijen’in 234’üncü sayısındaki yazısından küçük bir paragrafı paylaşalım.

Bakırcı’nın yazısındaki ana düşünce özetle şöyle: Gelişim, sadece ‘inşa etmek’ demek değil. Aynı zamanda ‘yıkım’ gerektiriyor. Ders kitaplarında ve genel popüler anlatımlarda ‘gelişim’, ‘ideal’ ve ‘kusursuz’ olgu olarak anlatılıyor ve algılanıyor. Oysa evren, eksikli ve hataya açık bir yer. Söz konusu biyoloji ise hatalar her yerde! Canlılığı sürdürebilmek için hataların düzeltilmesi gerekiyor. Hataların düzeltilmesinde ‘programlı hücre bölünmeleri’ kritik bir süreç. Hücre bölünmesi mekanizmasında yanlış yerde yanlış görevler üstlenmiş hücreler yok edilebiliyor.

Çok uzun bir süreç olan evrimin “hata boşlukları” bırakması, çok kısa ömürlü insanların “hatasızlık” iddiasını gülünç hale getiriyor.

Evrendeki binlerce yıllık evriminin ulaştığı sonuç hepimiz için uyarıcı:

- Gelişim, inşa etmek kadar yıkımı da barındırıyor.

- Gelişim, ideal ve kusursuz değil.

- Gelişim, “hata düzeltme sürecidir”; hata yapma ve hataları onararak ilerleme anlamına gelir.

Küçük ölçekli işyerleri, üretim sisteminin en küçük teknik birimleridir; üretim örgütlenmesinin temel yapısını oluşturan hücrelerdir. Hücreler olmadan dokular, organlar, yapılar, işlevler ve kültür yaratılamaz ve çoğaltılamaz. Ölçeklendirilmiş küçük ölçekli işyerlerinin işlevlerini gerektiği gibi yerine getiremediği ekonomilerde üretkenlik ve verimlilik düşük, rekabet gücü yetersiz olacaktır.

İğneyi kendimize batıralım

Canlı yaşamın özü hata yapmamak değil, hataları düzelterek ilerlemedir. İnsanoğlu bilim ve teknolojide atılım yaptıkça, üretim örgütlenmesinin bağlantı, iletişim, etkileşim, rekabet ve işbirlikleri süreçleri hızla değişiyor ve dönüşüyor.

Üretim süreçleri yeniden........

© Ekonomim