Uganda’nın bir cumhurbaşkanı var, 81 yaşında, 39 yıldır o koltukta oturuyor. Şimdiye kadar 6 kez cumhurbaaşkanlığı seçimine girdi, hepsinden de koltuğunu koruyarak çıktı.

Başkan Yoweri Museveni, eski bir gerilla lideri ve iktidarı 1986 yılında iç savaş sonucunda ele geçirdi. Halk İdi Amin ve ardından gelen Milton Obote’nin kanlı diktatörlüklerinden bıkmıştı. Museveni ise demokrasi, barış, istikrar, yatırım, kalkınma ve refah vaad ediyordu. Afrika’nın koltuğunu yıllarca terk etmeyen yolsuzluklara batmış liderlerinden biri olmayacağını, onların Afrika’daki geri kalmışlığın sorumlusu oluğunu söylüyordu..

Bu haliyle Museveni, Batılı ülkelerin de takdirini kazandı. Onu “Afrika’da demokrasinin yeni yüzü”, diye örnek gösterdiler. Ekonomide de IMF patentli neoliberal politikaları uygulamaya koyması da Batı sermayesinin takdirini kazandı. ABD ve Avrupa ülkelerinden, IMF ve Dünya Bankası’ndan fonlar akmaya başladı.

Böylece ekonomi canlandı, altyapı yatırımları ve büyüme hızlandı, istihdam ve refah artmaya başladı, enflasyon düştü, sağlık politikalarıyla AIDS vakaları azaldı.

Bu başarılar Museveni’nin iktidarını güçlendirdi. Museveni güçlendikçe devlette bütün ipleri eline almaya başladı. Ordu, polis, yargı ve bürokrasinin temel kadrolarını kendine bağımlı hale getirdi. Onu frenleyecek, dengeleyecek mekanizmalar iyiden iyiye yok etti.

Böylece Museveni devleti özel şirketi gibi yönetmeye başladı. Oğlu Özel Kuvvetler Komutanı, karısı eğitim bakanı, kızı özel sekreteri, eniştesi finans işlerinden sorumlu, oğlunun kayınbabası dışişleri bakanı, “Bay İşbitirici” lakaplı kardeşi tahsilat işlerinin mutemedi oldu. Saraydaki önemli pozisyonlar ve danışman ordusu akrabalarla dolduruldu.

Aile şirketi gibi yönetilen ülke, tam bir yolsuzluk bataklığı haline........

© Ekonomim