Elbette insanın taraftarı olduğu takımın şampiyon olması mutluluk verici. Fakat 2007 yılından beri futbol sektörünün içinde olduğum için, meselelere daha soğukkanlı bakabilecek bir ruh haline kavuştum diyebilirim. Dolayısıyla yapacağım analizin objektif olacağına emin olabilirsiniz.

Öğrendiğim en önemli ders şu: Altyapı, mali yapı, üyelerin sosyal imkanı geliştirme, kaliteli tesisler kazandırma, kurumsal yönetimi benimseme gibi bazı mühim işleri başarmaya çalışırken, en önemli işin ne olduğunu her zaman bilmek lazım: “Kazanmak”. Futbol bir netice oyunudur. En fazla puanı alan şampiyon olmaktadır ve her sezon sadece bir kulüp şampiyon olabilmektedir.

Sadece Türkiye'de değil bir dünya ülkesinde, "futbol" denildiğinde kimsede sabır olmadığı için, uzun vadede başarı getirecek işler camiayı memnun edecek zaferlerle yan yana gelmeyince önemsenmiyor. Mali yapı olarak en güçlü kulüp olmak elbette önemli, ancak ortada herhangi bir başarı yok ise hiç kimse memnun olmuyor. Dolayısıyla göreve gelen yönetimlerin öncelikle bir aksiyon planı hazırlaması, kısa ve orta vadeli hedeflerini belirlemesi, camiayı da şeffaf bir şekilde bilgilendirmesi gerekir. Bu süreçte başarı hemen gelmeyebilir, dolayısıyla rakiplerin sataşmalarına cevap vermek yerine, içeriye doğru uygun mesajların verilmesi daha doğru olur. Aksi takdirde, yöneticiler iş yapmak yerine polemik üretmek mecburiyetinde hissederler. Amaç hasıl olmaz.

Gayet iyi hatırlıyorum, köklü bir Ege kulübünü devralıp işe başladığımızda en büyük engel, olumsuz rekabet idi. Bölgedeki camialar kendilerini geliştirmek yerine yıpratıcı bir polemik sürecine girmişlerdi. Göreve gelir gelmez, belki de bölge insanı olmadığımız için bu dedikodu kazanına girmedik. Kulüp sırasıyla 3. Lig’de şampiyon oldu ve 2. Lig’e çıktı. Ertesi yıl ise 2. Lig’de şampiyon olup 1. Lig’e çıktı. Tüm bunları oldukça dikkatli bir kurumsal ve mali yönetim ile akılcı transfer politikasıyla gerçekleştirdik. Ancak 1. Lig'den Süper Lig’e çıkmak için bunlar yetmedi.........

© Ekonomim