İklim değişikliğinin etkileri tarım sektörünü her geçen gün daha fazla tehdit ediyor. En ağır yükü ise küçük çiftçiler ve mevsimlik tarım işçileri taşıyor. Gıdayı bir hak olarak gören ve yerel üreticiyi merkeze alan bir yaklaşıma her zamankinden daha çok ihtiyaç var. Gıda egemenliği perspektifi; adil, demokratik, ekolojik ve iklim krizine dirençli bir gıda sisteminin inşasında kritik bir rol oynuyor.

“Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK), 2025 yılının ilk bitkisel üretim tahminini açıkladı. Bu ilk tahmine göre meyvelerde 7 milyon ton, tahıllar ve diğer bitkisel ürünlerde (yem bitkileri hariç) 4,1 milyon ton ve sebzelerde 600 bin ton kayıp var.” Bu rakamları dünkü gazetemizin manşetinde, yazarımız Ali Ekber Yıldırım imzalı haberde okudunuz… İklim değişikliğinin etkileri tarım sektörünü her geçen gün daha fazla tehdit ediyor. En ağır yükü ise küçük çiftçiler ve mevsimlik tarım işçileri taşıyor. Yüksek girdi maliyetleri, düşük satış fiyatları, kaynaklara erişim kısıtları ve güvencesiz çalışma koşulları bu kesimleri savunmasız bırakıyor. Yerel üreticiyi merkeze alan bir yaklaşıma her zamankinden daha çok ihtiyaç var. Boğaziçi Üniversitesi Ekonomi Bölümü Öğretim Görevlisi Prof. Dr. Fikret Adaman ve İzmir Planma Ajansı’nda araştırmacı olarak görevine devam eden Dr. Duygu Avcı tarafından kaleme alınan çalışma, bu noktada gıda egemenliğinin önemini ortaya koyuyor. “Gıda egemenliği perspektifi; adil, demokratik, ekolojik ve iklim krizine dirençli bir gıda sisteminin inşasında kritik bir rol oynuyor” diyen akademisyenlerin değerlendirmeleri şöyle:

“Küçük çiftçilerin ve mevsimlik tarım işçilerinin, iklim değişikliği ve ekolojik sorunlar karşısındaki kırılganlığının temelinde, toprak, su ve tohum gibi kaynaklara erişimlerinin ve bu kaynaklar üzerindeki denetimlerinin sınırlı olması yatıyor. Piyasa için üretim baskısı altında en yüksek verimi almaya çalışan küçük üreticiler, yoğun girdi kullanıyor. Ancak bu girdileri piyasadan temin ediyorlar ve........

© Ekonomim