Üstat Ege Cansen’in yaklaşımıyla ifade edeyim; siz başlıktaki Merkez Bankası'nı ekonomi yönetimi olarak okuyun. TÜİK mayıs ayında öyle bir enflasyon oranı açıkladı ki söz konusu ifade doğrusu tam oturdu!

Mayıs ayı için yüzde 1,53, ilk beş ay için yüzde 15,09, yıllık bazda da yüzde 35,41 açıklanan TÜFE artışından sonra kim engelleyebilir ki artık Merkez Bankası’nı!

Merkez Bankası faizi yüksek tuttuğu için zaten adeta dayak yiyordu, şimdi iki seçenek belirdi önünde...

Merkez Bankası, ya 19 Haziran’daki PPK toplantısında faizi aynı düzeyde tutarak çok daha fazla dayağı, hırpalanmayı göze alacak ya da “TÜİK gollük bir pas verdi, zaten ha bire eleştiriliyordum gol kaçırıyorum diye” düşüncesiyle topu ağlarla buluşturacak.

Ama unutulmasın, atılan her gol bir tarafı sevindirirken, bir tarafın da üzülmesine, kaybına yol açar! İşte o üzülenler bu duruma nasıl bir tepki verir, o pek bilinemez.

Bu ifade, yani ara başlıktaki ifade faizin mutlaka indirileceği gibi bir anlam taşıyor, tabii ki farkındayım. Ama daha 19 Haziran toplantısına iki hafta var ve Türkiye gibi bir ülkede köprülerin altından böylesine bir sürede çok su akar. Dolayısıyla bakmayın faiz nereye iner dediğime... Şu anki duruma bakarak söylüyorum bunu.

Aslında faizin nereye ineceğini sorgularken, belki de şu an faizin hangi düzeyde bulunduğu sorusunu da sormak gerekiyor.

Politika faizi yerine ikame edilen gecelik borç verme faizi 20 Mart’tan 17 Nisan’daki olağan PPK toplantısına kadar yüzde 46 idi. 17 Nisan’da haftalık repo ihalesine başlandı ve faiz yüzde 42,5’ten yüzde 46’ya çıkarıldı; ama fiilen bir faiz artışı söz konusu olmadı ya da olmadığı sanıldı. Çünkü Merkez Bankası piyasayı 17 Nisan’dan sonra ağırlıklı olarak gecelik borç verme faiziyle fonladı, o oran da yüzde 49.

İşte son altı günün ortalama fonlama maliyeti...

26 Mayıs yüzde 48,94, 27 ve 28 Mayıs yüzde 48,97, 29 Mayıs, 30 Mayıs ve 2 Haziran yüzde 48,98. Şimdi ara........

© Ekonomim