Ekonomide sıkıntı büyük! Üstelik tam anlamıyla sakal-bıyık durumu yaşanıyor. Bu sıkıntıları çözmek için tabii ki hiçbir şey yapılamaz değil; yapılır da öyle bir duruma gelindi ki önlem olarak uygulamaya konulacaklar başka başka sorunlara yol açmaya aday. İşte o yüzden sakal-bıyık durumu diyorum ya.

Yapılacak ise çok başka. Ekonomik anlamda temel tercihlerde radikal bir değişiklikle ülkeyi bu girdaptan kurtaracak yola girmek, bir süre “acı reçete” ye razı olmak mümkün ama siyaset buna bile izin verecek gibi görünmüyor. Amaç acı reçeteden kaçınmak olduğu için değil, çünkü temel amaç ekonomi değil. Hatta siyaset ekonomide iyileşmeye hizmet etmek şöyle dursun, her geçen gün bu iyileşme olasılığını sekteye uğratıyor.

Kırk gün öncesini, 19 Mart öncesini düşünün...

Ve bugün hangi durumda olunduğuna bir bakın...

Nereden nereye gelinmiş değil mi?

19 Mart’tan önce Merkez Bankası’nın politika faizi yüzde 42,5 düzeyindeydi. Para Politikası Kurulu’nun yıl sonuna kadar yapacağı altı toplantı vardı ve bu toplantıların ilk dördünde; yani nisan, haziran, temmuz ve eylül toplantılarında faiz indirimine gidilmesine kesin gözüyle bakılıyordu ve faizin yıl sonunda yüzde 30’un biraz üstüne kadar çekilebileceği beklentisi vardı.

Yıl sonu için öngörülen yüzde 24 enflasyona inilebileceği pek sanılmıyordu ama yüzde 30-35 arasında kalınması da pek şaşırtıcı olmayacaktı.

Merkez Bankası’nın kasasında 60-70 milyar

© Ekonomim