Amerika bugün bir laboratuvar. İçinde algoritmalar var, makineler var, gücü sevip hukuku küçümseyen liderler var. Ama aynı zamanda direniş var, sivil bilinç var, anayasanın son sayfasına sahip çıkan milyonlar var. Trump geleceğini yeniden çizerken, Musk zekâsının sınırlarını test ederken, bu deneyin sonunu ne onlar ne biz biliyoruz.

Amerika 2025 yazına bir laboratuvar gibi girdi. Trump’ın egemenliğin­de yeniden yazılan devlet; Elon Musk’la girişilen ‘teknokratik bromance’ sayesinde bir süreli­ğine parladı, sonra da en kötü bo­şanma hikâyelerini kıskandıra­cak bir çalkantıyla dağıldı. Her şeyin hızlı başladığı bu hikâye­de, önce devlet küçüldü, sonra öz­gürlük. Önce algoritmalar atandı, sonra insanlar tasfiye edildi.

DOGE (Department of Govern­ment Efficiency) adı verilen yapı, Trump’ın Musk’a olan güveniy­le şekillendi. Devletin verimsiz olduğu iddiasıyla kurulan bu di­jital reform hareketi, kamu hiz­metlerinin kesintiye uğraması anlamına geldi. Eğitimden sosyal güvenliğe, çevreden göç politika­larına kadar birçok alanda fede­ral müdahaleler geri çekildi. 180 bin çalışan ‘yerini makinele­re bıraktı’, altı federal kurum ya lağvedildi ya da ‘dijital or­tama’ aktarıldı. Musk ise bu kesintileri ‘vergi verenlere ge­ri ödeme’ olarak lanse etti. An­cak üniversitelerdeki araştırma fonları durduruldu, öğrenciler kredi borçları nedeniyle eğitim­lerini yarıda bıraktı, devlet has­taneleri yazılım güncellemeleri bahanesiyle kapanmaya başladı.

Bu dönüşümün yalnızca içeride kalmayacağı belliydi. Trump, ha­ritalarla oynamaya başladı. “Ka­nada’nın eyalet olması neden ol­masın?” dediğinde bu bir gaf de­ğil, bir manifestoydu. Grönland yeniden gündeme geldi; 2020’de Danimarka tarafından reddedi­len satın alma fikri bu kez ‘jeopo­litik entegrasyon’ adıyla sunuldu. Venezuela “Amerikan ekonomik modeliyle rehabilite edilebilir” olarak tanımlandı. Panama Ka­nalı’nın ‘güvenlik gerekçesiyle Amerikan denetimine alın­ması’ önerildi.

Tüm bu........

© Dünya