Türkiye’de barınma ihtiyacı, uzun yıllar­dır piyasa dinamikleri üzerinden şekille­niyor. Ancak özellikle son on yılda artan eşit­sizlikler, kırılganlıklar ve mekânsal dışlanma, konut erişiminin artık sadece ekonomik de­ğil, aynı zamanda sosyal bir sorun haline gel­diğini gösteriyor.

Bu noktada, konut politi­kalarının yeniden tanımlanması ihtiyacı her zamankinden daha belirgin. Tam da bu amaç­la hazırlanan 2024-2028 yıllarını kapsayan 12’nci Kalkınma Planı Konut Politikaları Özel İhtisas Komisyonu Raporu, konut alanında­ki dönüşüm arayışına önemli katkılar sunu­yor. Ben de bu rapor sürecine raportör olarak katılmış ve çalışmanın hazırlanmasına katkı vermiştim.

Aslında raporun temel yaklaşımı net: Konut piyasası bir “politikalar bütünü” değil, bir­birine bağlı sosyal, mekânsal ve finansal un­surların oluşturduğu bir ekosistem olarak ele alınmalı. Raporda öne çıkan başlıkları ve so­nuçları özetlemeye gayret edeceğim:

Konut, uzun süredir yatırım ve tasarruf ara­cı olarak görülüyor. Ancak bu anlayış, özellik­le düşük ve orta gelir gruplarını barınma hak­kından uzaklaştırıyor. Rapor, konutu yeniden bir temel insan hakkı olarak tanımlıyor. Bu bağlamda kamu destekli konut politikalarının sosyal yönü güçlendirilmeli, barınma hakkı yalnızca mülkiyet üzerinden değil, erişilebi­lir kiralık konut seçenekleriyle de........

© Dünya