Her yılın son çeyreği­ne girerken şirket­lerde ve bankalarda ye­ni yıl bütçesi için hum­malı bir hazırlık başlar. İlk adımda, bankaların ekonomik araştırma ra­porlarından enflasyon, kur, faiz gibi makroeko­nomik göstergelere dair beklentiler toplanır. Ar­dından, bu verilere dayanarak sa­tış hedefleri, maliyet tahminleri, borçlanma düzeyleri ve bilançoyu etkileyen diğer birçok paramet­re, tüm departmanların katkısıy­la şekillendirilir. Neredeyse her bütçe döneminde tekrarlanan o meşhur cümle ise genelde bu sü­recin kapanışında duyulur: “Se­neye çok zor bir yıl bizi bekliyor.”

Daha önceki yazılarımda da de­ğinmiştim. Rahmetli Üzeyir Ga­rih ile Yeditepe Üniversitesi’nde “İş Yönetimi” başlıklı bir prog­ramda tanışma ve ondan men­torluk alma şansına sahip oldum. Kendisinden dış görünüşten yö­netsel detaylara kadar pek çok konuda değerli bilgiler edindim. Ancak bana en çok etki eden öğre­ti, şirket yönetiminde nakit akı­mının ne kadar hayati olduğuydu.

Garih’in, iş dünyasında sık­ça anılan şu benzetmesi hâlâ ku­lağımda çınlar: “İş insanları, üç topla oynayan cambazlara ben­zer. Bu toplardan ikisi lastiktir (satış ve kâr), biri ise kristalden yapılmıştır (nakit akışı). Lastik toplar yere düşerse yeniden zıp­lar. Ama kristal top yere düşerse kırılır, oyun biter.”

İş hayatım boyunca defalarca tecrübe ettiğim bir gerçek var: Bu söz, şirketlerin sürdürülebilirliği açısından........

© Dünya