Vergisel bir uygulama olarak varlık ba­rışı, küresel düzeyde hükümetlerin za­man zaman başvurduğu bir yasama terci­hidir. Arkasındaki neden, ülkeler bakımın­dan politik yahut iktisadi olabilir.

Bu yol ile temel olarak, kayıt dışı varlıklar kayıt altı­na alınmakta, maliye politikası bakımın­dan öncelenen amaçların hayata geçirilme­si hedeflenmektedir. Meselenin anayasal ve doktriner tartışmalarını bir kenara bırakır­sak uygulamadaki aksaklıklar hedeflenen amacın gerçekleşmesi bakımından tartış­maya neden olabilmektedir.

Ülkemizde, Varlık Barışına ilişkin son dü­zenleme, Kurumlar Vergisi Kanunu’na ekle­nen geçici 15. madde ile yapılmış, mükellef­lerin 31/3/2023 tarihine kadar düzenleme­den yararlanabileceği belirlenmişti.

En genel biçimde, mükellef olsun ya da ol­masın yurt dışında bulunan varlıklar ( para, altın, döviz, menkul kıymet ve diğer serma­ye piyasası araçları) için tüm gerçek ve tü­zel kişilerin, yurt içindeki varlıklar için ise (Türkiye’de olan ancak kanuni defterlerde yer almayan; para, altın, döviz, menkul kıy­met ve diğer sermaye piyasası araçları ile taşınmazlar) sadece gelir vergisi veya ku­rumlar vergisi mükelleflerinin kanundan yararlanacağı kabul edilmişti.

Kanun ile banka ve aracı kurumlara bildi­rilen........

© Dünya