“Milei, Fed, Powell, Lisa Cook, finan­sal represyon için yer kalmadı. Deva­mı haftaya” demiştik. İlk sırada Milei vardı, onunla başlayalım.

Rusya üç aya kalmaz batar, Çin çöktü, ne­oliberalizm Arjantin’de serbest piyasa eko­nomisi ile mucize yarattı denirken, liberter­yen Milei’nin veto ettiği engelliler bütçesi ve emeklilere zam kararı kongrede oylanır­ken, Arjantin hazinesinin borç çevirme oranı p’den a’e düştü.

Engelliler bütçesinde kız kardeşinin su­istimal ses kayıtları çıkınca, borsa ve peso da çakılınca, ortalık seçim kampanyası ala­nından motorsikletle kaçacak kadar karış­tı. Arjantin’de ekonomik veriler iyi gitmiyor demiştik. Kura baskı ve faizi düşürerek elde edilen liberal (?!) bütçe ve enflasyon başarı­sı (?!) IMF ile bakalım ne kadar sürer? Ana akımda mucizelerine övgü dizenler biz zaten demiştik der mi?

Fed ile devam edelim. Lisa Cook başkan ta­rafından görevden alınmasına rağmen hala görevde. Demek ki neymiş; merkez bankası bağımsızlığı her şeyin üstündeymiş mi deme­liyiz, yoksa bu hukuksuzluk bizim faiz mali­yetimizi, enflasyonumuzu, maaşımızı, emek­limizi, direkt etkiliyor diye mi düşünmeliyiz? Görevden alınan bir Fed guvernörü 16-17 Ey­lül’de faiz kararı için oy verirse, Pulte’nin (U.S. Director of Federal Housing) üçüncü mortga­ge suiistimalini ortaya çıkardığı yerde, alınan kararın şeffaflığından ne kadar söz edilebilir?

Daha önce de yazdık, hazinelerin........

© Dünya