Arada bir şiirleri karıştırmak iyi geliyor. Bazen yazanın kimliğine çok takılırız. Oysa “hikmet, müminin yitik malıdır, nerede bulursa almalıdır” hadisi şerifinin mucibince, kimin söylediği ikinci planda kalıyor.

Bakın rasgele karşımıza çıkan şairlerden biri; “Kalp görmedikten sonra göz görse ne olur görmese ne olur” diye başladığı şiirini nasıl bitirmiş: “Bekleyenin muradı heba olursa yolcunun yolu yarıda kalırsa, bu günün hesabı yarına varırsa, mahkemesi olsa ne olur olmasa ne olur.”

Bu “olsa ne olur, olmasa ne olur” kalıbını içine alem sığacak kadar uzatmak mümkün. Böyle hududu tayin edilemeyen hususlarda da tek merci insan üstü yasalardır.

Rabbinin verdiği sayısız nimete kul, nasıl teşekkür edeceğini şaşıracağı için Hak Teala, kulunun önüne iman ve ibadet denilen sınırları belli bir ödev koyar. Liste nettir: İman, itaat, dua, zikir, beş vakit namaz, bir ay oruç, zekat, hac, cihad, İslama davet, Kur’ana hizmet, sılayı rahim, güzel ahlak, velâ, bera, haramlardan ve kul hakkından uzaklık.

Şimdi tekrar “şu işin doğrusu yapılmazsa şöyle olsa ne olur, olmasa ne olur” ona dönelim. Bu motto, bir arabesk hüznüyle söylenirse, zahiren gerçeği de ifade etse müslüman bünyeyi çürütür.

O........

© Doğruhaber