Her mevsimin bir dili, her ayın bir fısıltısı, her günün insan zihninde bıraktığı bir izi vardır. Kimi mevsimler vardır baharı bile kıştan farksızdır, kimi mevsimler vardır cennet bahçelerinden bir bahçeyi andırır… Kimi aylar vardır tabiatı yeşertir, kimi aylar vardır kalpleri diriltir… Kimi günler vardır zulmün adı olur, kimi günler vardır rahmet ile birlikte anılır. İşte Nisan ayı da sadece ölümünden sonra dirilen tabiatın, çiçek veren ağaçların, yeşil bir örtüyle örtünen toprağın, rahmet yağmurlarının, coşkun ırmakların habercisi değil; aynı zamanda gönüllerin yeniden dirilişine vesile olan, ilk insandan son insana kadar geçecek insanlık tarihindeki en büyük doğuşun hatırasını taşıyan bir rahmet mevsimidir.

Evet, Nisan ayı, Muhammedî baharın gelişinin tanığı, kutlu doğumun hatırlatıcısı, Muhammedî sevdanın dalga dalga yayıldığı, zikir ve salavatların tek uğraş haline geldiği, ona duyulan hasretle çoraklaşan gönüllerin bir nebze de olsa ıslandığı kutlu bir zaman dilimidir. Yağmurun toprağa, rahmetin kalbe düştüğü, göklerin gülümsediği, toprağın canlandığı, gönüllerin derinden titrediği bir mevsimin adıdır Nisan. Çünkü Nisan, sadece tabiatın değil, insanlığın da uyanışıdır. Bu ay, bağrında taşıdığı........

© Doğruhaber