Haramilere havale heyulamız. Kırbaçlar şakıyor, piramitler seramonisinde. İniltileri yükseliyor arşa, taş taşıyan kölelerin. Kahinler kaç bin yıldır yılmadılar, ejderha yutan asalara rağmen.

Çıkmıyor aklımdan işte; çıkmıyor. Koşuyorum, boğuşuyorum, sulara dalıyorum, çamura banıyorum nafile... Sağa sola çarpmadan yürümeye çalışıyorum beyhude... Derin uykular besliyorum yumuk gözlerimde biçare... Uyanık zannediyorum ölüm uykularında gezinirken. Rüyaları tahvil ediyorum hayata; bedava bedava.

Nasıl kazınmışsanız üstüme, kalbime... Nasıl sinmişseniz irademe... Öylece beni almışsınız benden. Lal olsun dilim, kör olsun gözüm ve sağır olsun kulağım. Söküp atacağım oralardan sizi ya da onları benden...

Dolambaçlı yollardan varabiliyorum, dikenli patikalardan, vahşi hayvanların vadilerinden, sarp dağlardan geliyorum bir vuslat ümidiyle. Kurtuluyorum bir keskin avcının mavzerinden. Ormancılar kol geziyor, zabitler “matbu ve kat’i fermanlar” saklıyor keselerinde; "ferman padişahındır".

Aşmalıyım bu dağın cehennemi bu yüzünü.........

© Doğruhaber