İslam coğrafyası, emperyalistler tarafından dizayn edilirken, adalet ve hakkaniyet gözetilmemiş, sorun ve krizleri sona erdirme değil, var olan sorunları körükleme ve yeni sorunlar çıkarma mantığıyla hareket edilmiştir.

Kürtlerin, Beluçların dört parçaya bölünmesi, 22 tane Arap devletinin kurdurulması, Pakistan-Hindistan arasındaki Keşmir Sorunu, Filistin’in Siyonistlerce işgali…

Bütün bu sorunlar her an kaşınmaya müsait ve savaş çıkaracak potansiyele sahiptir. Son günlerde Pakistan ve Hindistan arasında tırmanan ve savaşa doğru ilerleyen gerginlik de bu politikaların bir sonucudur.

Pakistan, hem nüfus, hem ekonomik hem de askeri bakımdan Hindistan ile boy ölçüşemez. Hele hele Hindistan’ın atom bombasına sahip olmasıyla bu makas daha da açılmıştır. Pakistan bunu dengelemek için milli bir dava olarak nükleer silahlara sahip olma politikası gütmüştür. Pakistan’ın nükleer silahlara sahip olması öyle kolay olmamıştır. Bu teknolojiye sahip değildi ve kendisine yardımcı olacak bir ülke de yoktu.

1971’den itibaren bunun startı verildi. Pakistan Devlet Başkanı Zülfikar Ali Butto’nun, ‘Hindistan ile bin yıllık bir savaşa giriyoruz ve ot yemek zorunda dahi kalsak bir atom bombası yapacağız,’ sözleri o döneme damgasını........

© Doğruhaber