Türkiye’nin önemli sorunlarından biri muhalefet sorunudur.

Ekonominin çok da iyi gitmediği, hükümetin halkı alandaki enflasyonist baskılar karşısında korumak yerine rakamlarla kendi politikasını haklı çıkarmaya çalıştığı, adalete güvenin yerlerde süründüğü bir ortamda muhalefet bunlarla hükümeti sarsacağına halkın inanç değerlerine saldıran mihraklara destek çıkıyor. Hatta çoğu zaman doğrudan kendisi saldırıyor.

Rezil karikatürlerle ilgili tartışmalar yaşanırken muhalefetin başındaki şahıs yapılan alçaklığı tevil etmeye kalkıştı ve klasik CHP siyasetinin devam edeceğini ilan etti.

Darbe iması yaptı, halkın bir kısmını sokağa çıkarma tehdidinde bulundu.

Bu konularda zaten oldukça kirli bir sicilleri var.

Türkiye’nin kurucu partisi olmakla övünen CHP, şimdiye kadar gerçekleştirilen ya da teşebbüs ile sınırlı kalan darbeler konusunda genellikle ya darbecilerin yanında durdu ya da sessiz kalarak darbeleri onayladığını gösterdi.

Başbakan ve bakanların asıldığı 27 Mayıs darbesine açıkça destek verdiler ve darbe anayasası için “en demokratik anayasa” dediler, diyebildiler.

12 Mart darbesinde önce darbecilere taraf gibi durdular; ama kısa sürede darbeyi yapanların “kendilerine yakın” kişiler olmadığını fark ettiklerinde karşı çıktılar.

28 Şubat sürecine, 27 Nisan e-muhtırasına açıkça destek........

© Doğruhaber