Zaman hızlı akıyor, insanlar kalabalıklar içinde kayboluyor. Herkes bir yerlere yetişmeye çalışıyor ama çok azı bir kalbe yetişebiliyor. Oysa asıl mesele kalplere ulaşmak, bir yüreğe dokunmak değil midir? İslâm, önce kalbe hitap eder; onun kapısını çalmadan içeri girilemez.

Bugün ekranlardan binlerce kişiye seslenmek mümkün olabilir. Fakat ekranın ötesinde bir kalp var mı? Bilmiyoruz. Oysa birebir davet, yüz yüze gelen iki kalbin arasında kurulan köprüdür. O köprünün bir ayağına samimiyet, diğerine ise merhamet yerleştirilir. Cenâb-ı Hak, “Rabbinin yoluna hikmetle ve güzel öğütle davet et...” (Nahl 16/125) buyururken sadece bir söz söylemeyi değil, bir gönüle dokunmayı da emrediyor.

Resûlullah Efendimiz (s.a.v.), birebir davetin en güzel örneklerini gösterdi. Her insanla tek tek ilgilendi. Kimi zaman bir çocuğun başını okşadı, kimi zaman bir köleye ismiyle hitap etti. Kalpleri tek tek fethetti. Çünkü O biliyordu ki, topluluklar kalpleri kazananlarla kurulur. Ve O bir kalbi........

© Doğruhaber