Στις 10 Οκτωβρίου 1954 έξι μελαψοί άνδρες, αφού έβαλαν τις τελευταίες πινελιές σε ένα γραφτό που έμελλε να αποδειχθεί ιστορικό, φόρεσαν τα κοστούμια και τις γραβάτες τους και ξεκίνησαν για το φωτογραφείο της οδού Bachir-Bedidi 24 στη δυτική ακτή της πόλης του Αλγερίου.

Ήταν ο Mohamed Boudiaf, ο Mustafa Ben Boulaïd, ο Didouche Mourad, ο Larbi Ben M’Hidi, ο Krim Belkacemκαι ο Rabah Bitat. Ο μεγαλύτερος ήταν ο Boulaïd, 37 ετών· ο νεότερος, ο Mourad 27. Όλοι αγωνιστές από διαφορετικές πολιτικές δυνάμεις που ενώθηκαν και κάλεσαν σε ένοπλο αγώνα ανεξαρτησίας από τη Γαλλία, κάτω από τη σημαία του FLNA (Μέτωπο Εθνικής Απελευθέρωσης της Αλγερίας).

Οι έξι –στην πλειονότητά τους Βερβερίνοι– υπήρξαν μεσαία στελέχη του Κινήματος των Δημοκρατικών Ελευθεριών (BACT), το κύριο κόμμα της Αλγερίας, αλλά επιπροσθέτως ανήκαν στη «Μυστική Οργάνωση», ένοπλο τμήμα που ιδρύθηκε το 1947 από το BACT για να οργανώσει εξέγερση, προτού διαλυθεί το 1950 από την αποικιακή αστυνομία.

Βγαίνοντας από το φωτογραφείο χώρισαν και ο καθένας τράβηξε τον δρόμο του. Μετά τον καθορισμό της ημερομηνίας της εξέγερσης, ο Belkacem Krim πήγε στην περιοχή Καβιλία. Στο χωριό Ighil Imoula στο όρος Άτλας, έδρα της τοπικής Επιτροπής, συνάντησε ένα από τα μέλη της, τον Zamoun Ali, 21 ετών, μελλοντικό αξιωματικό του Εθνικού Απελευθερωτικού Στρατού (NLA) και του παρέδωσε τη «Διακήρυξη της 1ης Νοεμβρίου» η οποία τυπώθηκε σε χιλιάδες αντίγραφα.

Η επανάσταση που κήρυξε το FLNA εξαπλώθηκε σαν πυρκαγιά στα ξερά χόρτα. Ο κόσμος ολόκληρος τότε ζούσε στον πυρετό του αντιαποικιακού αγώνα. Από την Αφρική μέχρι την Κύπρο και την Ινδοκίνα, όπου μάλιστα οι Γάλλοι μόλις είχαν υποστεί συντριπτική ήττα στις 7 Μαΐου 1954, στο Ντιέν Μπιέν Φου.

Η αντιμετώπιση της αλγερινής επανάστασης από τη Γαλλία υπήρξε σκληρότατη. Συμπεριελάμβανε βασανιστήρια, βίαιη καταστολή των διαδηλώσεων, χιλιάδες εκτελέσεις με συνοπτικές διαδικασίες και χρήση φλογοβόλων όπλων εναντίον των ανταρτών. Η αντίσταση των Αλγερινών ήταν καθολική, στην ύπαιθρο και τις πόλεις. Η Κάσμπα, η λαβυρινθώδης μουσουλμανική συνοικία της πρωτεύουσας Αλγέρι, έγινε μια αδιαπέραστη κόλαση για τους Γάλλους στρατιωτικούς.

Ο Mohamed Boudiaf διαφώνησε και όταν επέστρεψε στην Αλγερία δολοφονήθηκε live σε μια τηλεοπτική συνέντευξη Τύπου

Έπειτα από πολύχρονο, αιματηρό αγώνα η Αλγερία κέρδισε την ανεξαρτησία της το 1962. Η τύχη των έξι ιδρυτών του FLNA ήταν η μοίρα πολλών επαναστατών. Ξεπεράστηκαν από τις εξελίξεις, απομονώθηκαν, ήρθαν σε σύγκρουση με τους συντρόφους τους ή στην… καλύτερη περίπτωση, σκοτώθηκαν.
■ Ο Didouche Mourad σκοτώθηκε σε μάχη το 1955.
■ Ο Mustafa Ben Boulaïd σκοτώθηκε το 1956 από παγιδευμένη γαλλική βόμβα.
■ Ο Larbi Ben M’Hidi δολοφονήθηκε, λίγο μετά τη σύλληψή του από τις δυνάμεις του διαβόητου στρατηγού Πολ Αζαρές (Paul........

© Documento