Η παραίτηση του Αλέξη Τσίπρα από το βουλευτικό αξίωμα – μετά από δυόμιση χρόνια πλημμελούς άσκησης – οδηγεί αρκετούς στην εκτίμηση ότι η δήλωσή του από τη Γαλλία για επικείμενη «ανασύνθεση του πολιτικού σκηνικού», δεν ήταν τυχαία. Την αναμένει.

Ωστόσο για τον ίδιο θα έχει αξία αν καταφέρει να καταστεί μέρος της. Προφανώς έχει κάποιο σχεδιασμό γι’ αυτό. Αλλά καμιά φορά οι Θεοί γελάνε, όταν οι πολιτικοί κάνουν σχεδιασμούς. Ο ρόλος του καθενός κρίνεται στην πράξη και από τη διαχρονική παρουσία του – που συμπεριλαμβάνει κυρίως το παρελθόν και το μέλλον του.

Α λα καρτ επίκληση σε περίοδο προσωπικής διαδρομής για εμπλοκή στην πολιτική δεν νοείται. Οι ψηφοφόροι αξιολογούν «πακέτο» τη ζωή των πολιτικών προσώπων. Συνεπώς το πολιτικό μέλλον του πρώην Πρωθυπουργού θα κριθεί από συγκεκριμένους παράγοντες

Πρώτος: Τα συμφραζόμενα της ελληνικής και διεθνούς πολιτικής συγκυρίας. Στον διεθνή χώρο οι συνθήκες που διαμορφώνονται καταλύουν τα μεταπολεμικά κεκτημένα και τα πάντα πρέπει να δικαιολογήσουν εξ αρχής την αναγκαιότητα της παρουσίας τους.

Στο εσωτερικό είναι προφανές ότι διαγράφεται η μετά Μητσοτάκη εποχή. Το ζητούμενο είναι αν θα είναι και μετά ΝΔ εποχή. Ή αν η κυβερνώσα παράταξη θα εξασφαλίσει την παραμονή της στη διακυβέρνηση με άλλον Πρωθυπουργό και νέα ηγετική ομάδα. Αυτό δεν περνάει από το χέρι του Τσίπρα, αλλά ασφαλώς η αλλαγή στη ΝΔ θα τον δυσκολέψει σε μεγάλο βαθμό.

Δεύτερος: Η προσωπική τομή. Στη μεταπολεμική Ελλάδα μόνο δύο πρώην Πρωθυπουργοί εξασφάλισαν την επιστροφή τους στην Πρωθυπουργία: Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και ο........

© Documento