“Gebe develer başıboş bırakıldığı zaman...”

Müfredatın konuşulduğu şu günlerde, en fazla eleştiri “müfredatın aklı ve bilimi değil değerler adı altında dini ve manevi bakış açısını önceliyor” olması konusunda yapılıyor. Tüm branşlar hakkında konuşmam doğru olmaz, bu yüzden kendi branşım olan Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi üzerine fikirlerimi söyleyeceğim.

Öncelikle, bu ülkede din eğitimi almış olanların, bu ülkenin resmi okullarında dinini öğrenmenin, İmam Hatip ve İlahiyat okumanın yaşamlarına ne kattığını anlatmıyor oluşlarını hayretle gözlemliyorum. Kimse içten ve samimi olarak bu eğitimin öneminden bahsetmiyor.

Sloganik söylemler çatışıyor durmadan.

Müfredat değişiyor, her beş yılda olduğu gibi. Şimdi adına neden ‘Maarif’ dendi herkesin farklı fikri var.

Müfredat konusunda kendi alanım Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi olduğu için 4. sınıftan 12. sınıfa kadar okudum tüm müfredatı ve eleştirilerimi resmi ve gayrı resmi yollarla gerekli mercilere ilettim.

Bu yüzden bu konuda sosyal medyada yazmayı düşünmüyordum, hem etik de olmazdı. Fakat Nevşin Mengü, programına bir eğitimci konuk etti geçenlerde. Yarım saat süren konuşmalarını izledim. Söylenilenleri duyunca kendi adıma tarihe not düşmek vacip oldu.

Öncelikle delilsiz konuşuyordu müfredatı, bilimden uzak olmakla eleştiren eğitimci konuk.

Hangi dersin hangi ünitesinde hangi kazanım olduğunu neden söylemiyor soruları geliyor akla izlerken.

Kendi alanımda konuşacağım dedim ama şunu demeden geçemeyeceğim.
“Kut’ül Amare yenilgidir” diyor sayın eğitimci ve neden müfredatta olduğunu eleştiriyor. Kut’ül Amare yenilgidir evet ama İngilizler için. Kut’ül Amare’nin adını neden yeni duyduk?

25 yıldır öğretmenim. 47 yaşındayım. 7 yaşından beri okula gidiyorum. Kut’ül Âmare’yi son birkaç yıldır biliyorum.

Neden?..

Din kültürü öğretmeni olarak müfredatı ben de eleştirdim evet ama programda özellikle........

© Dikgazete.com