Leyla Da Düştü… I Samle Çağla’nın İnsanı Derinden Yakalayan, Yakan Ve Yangını Yeniden Söndüren Şiiri…
haydi yeniden çağla
yeşil gözlü bir nehir olup
dökülsün kalbinin uçarsuları
çift kişilik bir yalnızlıkta açalım tomurcuğumuzu
leyla/k gülüşlerinle gel
gözlerimiz şenlensin biraz
di mi ya…
aşkla ölüm kardeştir bilirsin
ölüm derin bir susku
aşk dediğin
sevgilinin koynunda nabzın duruşu
beni öpmeyeceksen
şu ağaca sarıl bari
su yürür de gövdesine
bakarsın yaprak açar
kurumuş çıplak dalları…
kıvılcımlar çiçeklenir
çoban ateşlerinde
ufkumuzda kararırken hatıralar
yaşlı bir trenin ray senfonisiyle
anımsatıyor bu karanlığı
gözlerinin siyahı…
bizi sevincimizden........© dibace.net





















Toi Staff
Penny S. Tee
Sabine Sterk
Gideon Levy
John Nosta
Mark Travers Ph.d
Gilles Touboul
Daniel Orenstein