Hayranım İtalyan merdivenlerine. Andrea Bajani’nin Jübile kitabını okumamın birinci nedeni buydu. Güzel bir merdiven, kitaba kapak olmuştu.

Kitaba ilgimin şuuraltı bir nedeni daha vardı. Andrea Bajani’yi kadın olarak düşünürdüm. Kadın yazarların kitaplarından daha çok keyif aldığım geçmiş tecrübelerimle sabit. O nedenle kitapları önceliklidir… Andrea Bajani’nin erkek olduğunu sonradan öğrenecektim. Oysa isimden çıkarmam gerekirdi.

Kitapta Bajani anne babasının on yıl kadar önce hayatından ebediyen nasıl çıktığını anlatıyor. İtalyan Anne babanın ayrıntılı resmini çizmiş. Baba despotun teki. Anne teslimiyetçi, anlaşılmaz bir tip. Benimki gayet gerzek bir özet. Farkındayım. İnce kitapta Andrea onları ayrıntıya girerek betimlemiş.

Hikâyede bir sahne var. Büyükanneden dinlemiş. Bajani’nin hayatından önce, anne-babanın ilk kez nasıl buluştukları açıklanıyor. Annesi, otobüs durağına, elinde kocaman bir çalar saatle gitmiş. Hani şu tik takları gece bütün evde yankılanan saatlerden. “Estetik bakımdan çarpıcı ve tamamen saçma davranışın nedeni kadının kol saatini bulamaması ve randevuya geç kalma korkusu.” Daha tanışmadan kocadan korkmaya başlıyor.

Anne evliliği sürdürmüş. Torino yakınlarındaki küçük bir köye taşındıkları zaman işsizmiş. Baba, annenin üstünde tam bir hâkimiyet kurmuş. Para, ev ve aile işleri konusunda her şeye karar veren oymuş. Annenin tek çıkışı, babası, metresiyle birlikteyken, küçük bir kağıda not yazarak bunu Fiat Tipo arabanın cam sileceğinin altına sıkıştırmak olmuş. Kadın arkadaşının zorlamasıyla yapmış. Sonra o arkadaşıyla görüşmesi de yasaklanmış.

125........

© dibace.net