İnsanı insan yapan özelliklerin başında kalp ve dil gelir. Kalp; duyguların ve niyetlerin merkezi, dil ise; bu iç dünyayı dışa yansıtan bir aynadır. Bu nedenle kalbin temizliği, dilin doğruluğu; bir müminin hem Allah katındaki hem de insanlar nezdindeki değerini belirleyen en temel unsurlardır. Efendimiz (s.a.v.) bu gerçeğe dikkat çekerek şöyle buyurmuştur; “Kalbi mahmûm (pak), dili doğru sözlü olan herkes (cennetliktir).”

Bu söz üzerine Ashab-ı Kiram, “Doğru sözlülüğün ne demek olduğunu biliyoruz. Peki mahmûm kalp ne demektir?” diye sordular. Resûlullah (s.a.v.) buyurdular; "O kalp, Allah’tan korkan tertemiz kalptir. İçinde günah yoktur, zulüm yoktur, kin yoktur, hased yoktur.” Bu kısa ama derin anlamlar yüklü hadis, şu iki anahtar kavramı sunmaktadır; biri doğru dil diğeri temiz kalp. Her ikisi de cennete giden yolda iki güçlü vasıtadır.

Doğru söz; sadece yalan söylememek değil, aynı zamanda adaleti gözetmek, şahitlikte dürüst olmak, bozgunculuğa aracı olmamak ve fitneye sebep vermemektir. Kur’an-ı Kerim, Müslümanları defalarca “doğru sözlü” olmaya çağırır; “Ey iman edenler!........

© Denge