Eş, çocuk, aile, arkadaş ve komşularla ilişkilerde "sevgi mi sorumluluk mu" esastır sorusunun cevabı; ilişkilerin düzey ve düzenini sağlamaktadır. Sevgi; değer, sorumluluk; görevdir. "Birbirinizi sevmedikçe iman edemezsiniz, iman etmedikçe cennete giremezsiniz" Peygamberi mesajı insanlar arası ilişkilerin duygusal boyutunu ifade etmektedir. Bir insanın diğer insanla arasındaki hak ve hukuk da maddi ve fiziki ilişkilerini düzenlemektedir. Sevgi; ilişkinin ruhu, sorumluluk; o ilişkinin bedenidir. İkisi bir arada olunca ilişki mükemmel bir sonuç vererek, huzurlu bir yaşama dönüşmektedir.

İnsan, fıtratı gereği hem sevmeye hem de sorumluluk taşımaya müsait yaratılmıştır. Yüce Rabbimiz, Kur’ân-ı Kerîm’de insana yönelik iki temel yükümlülükten söz eder: “Birbirinize karşı merhametli olun” (Fetih, 29) ve “Herkes, kendi yaptığından ve yapmadığından sorumludur” (İsrâ, 15). Bu iki ilke, sevgi ve sorumluluk dengesi üzerine kurulmuş insani ilişkilerin temelini oluşturur.

Ailede, evlilikte, dostlukta, komşulukta ve toplum hayatında, ilişkinin ruhunu sevgi, bedenini ise sorumluluk temsil eder. Sevgisiz ilişki yalın olur, sorumluluk olmadan da gelişigüzel bir bağ oluşur. Sevgi; bağ kurar, sorumluluk; o bağı korur. Sevgi; bir gönül işidir, sorumluluk; bir bilinç ve irade meselesidir.

Sevgili........

© Denge