İnsanı insan yapan, yalnızca etten kemikten bedeni değildir. Onu diğer varlıklardan ayıran şey; düşüncesi, idraki ve bilginin rehberliğinde şekillenen ruhudur. Kitap, bu ruhun gıdası, aklın pusulasıdır. Kitapsız bir insan, canlıdır ama yaşamaz; nefes alır ama düşünemez; yürür ama yönsüzdür. Bu yüzden denmiştir ki: “Kitapsız, ruhsuz beden gibidir.” Çünkü kitap, insana hayatın derinliğini, anlamın yönünü ve inancın güzelliğini gösterir.

Kitap; aklın ışığı, kalbin penceresidir. Kitap; bir insanın düşünme yeteneğini besleyen en güçlü kaynaktır. Kâinat; Allah’ın kudret kitabıdır, Kur’an; ilahi kelâm kitabıdır, insan ise; yaşayan bir kitaptır. Kur’an’ın ilk emri “Oku!” boşuna değildir. Çünkü okumayan, hem kendini hem Rabbini tanıyamaz. Kitap okumayan toplumlar; düşünemez, düşünemeyen toplumlar; başkaları tarafından yönetilirler. Kitap, insanı karanlıktan aydınlığa taşır. Bilgiyle tanışan ruh, hakikatin kokusunu duyar. Hz. Ali (r.a.) der ki: “Bir harf öğretenin kölesi olurum.” Bu söz, kitabın insana kazandırdığı hürmeti ve değeri........

© Denge