Tarihler bir miladı değil, bir hafızayı temsil eder.

1 Mayıs da işte öyle bir tarih...

Üzerinden yıllar geçse de, sokaklara dökülen binlerce işçinin alın teri hâlâ asfaltın çatlaklarında yankılanır.

Emeğin en haklı çığlığı, dünyanın dört bir yanında olduğu gibi bu topraklarda da hâlâ tam anlamıyla duyulmayı bekliyor.

1 Mayıs Emek ve Dayanışma Günü, yalnızca bir kutlama değil; sistemin çarkları arasında ezilen insan emeğinin haykırışıdır.

1886 yılında Amerika’nın Chicago kentinde, sekiz saatlik iş günü talebiyle başlatılan grevlerin acı bilançosu, sadece bir trajediyi değil, aynı zamanda insan onurunun direncini de tarihe kazımıştır.

Bugün, üzerinden 139 yıl geçmiş olmasına rağmen, bu talebin bir benzeri hâlâ birçok coğrafyada haykırılıyor.

Peki bizde durum ne?

Türkiye’de 1 Mayıs’ın hikâyesi sancılı, parçalı ve zaman zaman yasaklı bir tarihle örülü.

1977’de Taksim Meydanı’nda yaşanan ve 34 kişinin hayatını kaybettiği “Kanlı 1 Mayıs” hâlâ hafızalarda tazeliğini korurken, o günden bu yana 1 Mayıs’ın anlamı yalnızca bir emek........

© Denge