Sve je više kuvalo u zemlji Nedođiji. Kralj Narcis je išao iz greške u grešku. U jednom manjem gradu u kraljevstvu, vatrene kočije vozile su na leđima svojih konja jednog starijeg čoveka, koji je bio protivnik kralja. Pored kočijaša, koji je očigledno bio kraljev čovek sedela je žena koja je dok je stariji čovek bio na leđima konja, vikala kas, kas. A to je zapravo bio stih iz pesme pevačice iz susednog kraljevstva, koja je imala umetnički naziv Jahtolina.

Umesto da vozača vatrene kočije bace u tamnicu, jer takva vožnja carskih kočija nije bila dozvoljena Olupinskim aktom, kralj je pozvao one koji su tražili bacanje vozača kočije u tamnicu, da se umiju studenom vodom sa izvora Nedođijske bistre vode. Tom prilikom, zapravo je delovalo da se sam Kralj Narcis nije umio ovom studenom vodom, jer je on morao poznavati odredbe Olupinskog akta, da se građani kraljevstva ne smeju pregaziti konjima i kočijama, a posebno se to ne sme činiti namerno.

Nakon ovog događaja sunce je izlazilo i zalazilo nešto manje od četrdeset puta, a u glavnom gradu kraljevstva bezumni vozač vatrene kočije, kraljev podanik, kome je kako su građani pričali kraljeva služba dodelila puno poslova, pa samim tim i mogućnost da zaradi punu vreću dukata, naleteo je na mladu i lepu........

© Danas