15 Eylül, arkadaşımız, yoldaşımız, omuzdaşımız, ülkemin en aydın, en dürüst, en yararlı, en barışçı insanlarından Hrant Dink’in yaş günüydü. Haince katledilmeseydi, kardeşim Hrant 71 yaşında olacaktı.

Biz, Lütfü Kırdar Salonu’nu dolduranlar ve çevrimiçi yayınlanan töreni izleyen binlercemiz yine de onunla kucaklaştık. Hrant Dink Vakfı tarafından her yıl 15 Eylül’de verilen Uluslararası Hrant Dink Ödülü’nün on yedincisindeydik. Ödül töreninin her anı çok etkileyiciydi. O koca dolu salonda sık sık nefesler tutuldu. Konuşmalar da müzikler de harikaydı. Hapiste esir tutulan dostlarımızın adı geçtikçe salon alkıştan inliyordu... Hrant da her an bizimleydi. Ama önce ödül sahiplerine alkış:

Ödül sahipleri : Helena Maleno ve Bület Şık (ortada) Solda: Ödül komite bş. Ayşe Kadıoğlu, vakıf başkanı Rakel Dink. Sağda: Jüri üyeleri; Fatmagül Berktay, Tilbe Saran, Zeynep Oral

Her yıl bağımsız uluslararası bir jüri seçimiyle biri Türkiye’den, biri yurtdışından iki kişi ya da kuruma veriliyor Hrant Dink Ödülü. Ayırımcılık, ırkçılık, şiddetten arınmış, adil bir gelecek için çalışanlara...

Bu yıl Türkiye’den, bilim insanı, çevre ve insan hakları aktivisti, barış akademisyeni; gıda güvenliği gibi konuları anlaşılır biçimde aktararak kamuoyunu hayati bilgilere ulaştıran; bilimsel dürüstlüğü, kamu yararını savunan, risk alma cesareti gösteren ve bilgiyi bir iktidar aracı değil, toplumun ortak hakkı olarak gören Bülent Şık aldı.

Anımsatayım: 2018 yılında Sağlık Bakanlığı’nın gizlediği bir araştırmanın sonucunu, gazetemiz Cumhuriyet’te yayımlanan “Türkiye’yi........

© Cumhuriyet