Dün sabahın köründe, bir kez daha, 27 Mayıs gerçeklerinin çarpıtılması ile özgür basın, gazeteciliğin çatışmacılığı arasında kalakaldım. Çok uzun yılları birlikte paylaştığımız yerel habercilikten haber müdürlüğüne kadar tırnaklarıyla gelmiş, haber peşinde koşturmayı, dahası gerçeklerin, ayrıntıların içinde boğulmayı hep seçmiş, hiç yorulmamış sevgili arkadaşım Yalçın Bayer’in YouTube söyleşi konuğu olması kaçınılmazdı.

Birileri sabahın köründe 27 Mayıs gerçeklerinin çarpıtılması üzerinden ekran yayınlarına el koymuşken, arkadaşlarım Yalçın Bayer ile yaptığımız söyleşinin, belgeli görsellerinin eklemlenip yayına hazır konumuna getirilmek üzere olduğu bilgisini verdiler. Önce bugünkü köşede hangisine ağırlık vermek zorunda olduğum kararında zorlanır gibi olmuşken her iki gündem üzerinden kopmaz bağlar olduğunun altının çizilebileceğimin de ayırdına vardım.

Habercilik üzerinden işkoliklikte benim üstüme geçen iki arkadaşımın birden hep, “Sanatçı olabilsem de ellerinden hiç bırakmadıkları daktiloları başında heykellerini yapabilseydim” diye hayıflanmıştım. Cumhuriyet’in 1980’li yıllarda haber müdürü Yalçın Bayer ile istihbarat şefi Reha Öz’den söz ediyorum. Reha Öz ile Yazarlar Sendikası’nın “Ben........

© Cumhuriyet