Yazarımız Prof. Emre Kongar’ın 31 Ağustos Pazar günkü köşesinde yazdığı, Yugoslavya örneği başlıklı yazısı üzerinden, kimi geçmişten tanıklığını paylaştığım, Cumhuriyet gazetesinde de yayımlanmış anlamlı gelişmeleri de anımsatmanın yararlı olabileceğini düşünüyorum.

Doğduğum topraklarda, Kosova, Priştine’de en azından biz çocuklar için yaratılmış, savaştan ağır bedeller ödeyerek çıkmış, Yugoslavya topraklarında yaratılmış koşullardan payını alabilmiş, çocukluk anılarım çok değerliydi. Aynı okulların çatısı altında, ortalama üç dilde eğitim alabilme şansını yakalamış, her sabah beden dersi ile eğitime başlayan, öğleden sonraları da aynı okulların çatısı altında isteğine, yeteneğine göre kültür-sanat-spor etkinliklerine katılabiliyorduk.

Hafta sonları kafalarımızda bitlenme olmasın diyerek saçlarımıza bir toz pompalanıyor, çok sık hastalıklara karşı aşılanıyorduk. Yazın en yakın orman alanlarında ücretsiz kamplara taşınıyor, farklı kültürler, dinlerden çocuklar olarak aynı sokaklarda tarihlerine göre, yumurta bayramlarından ramazan kutlamalarına, Tito’nun doğum günü de içlerinde, çocuklar olarak özgür, sabahlara kadar sokaklarda koşturabiliyorduk.

***

Elbette izi kalmamış günümüzün........

© Cumhuriyet