Bazı sözcükler vardır sihirlidir. Barış gibi, adalet gibi, özgürlük gibi, demokrasi gibi. Bu soyut sözcükler, olumlu anlam taşır ama kendilerini koruyamazlar, içlerini istediğiniz şekilde doldurabilirsiniz. Hele politikacı iseniz bu sözcüklerle oynayabilir, sihirbazlara taş çıkartırcasına eğip bükebilirsiniz. İnsanların ağzını açık bırakan ütopyalar üretebilirsiniz.

Politik iktidarlar daha beterdir. Onlar, evrensel anlamı olan bu tür kavram ve sözcükleri kullanırken içine “cinlik” katarlar. Toplumu büyülemenin, insanların zihinlerini bulandırmanın, kendi siyasal projelerini dayatmanın aracı olarak kullanırlar. Dolayısıyla dilimizde türkü olmuş, şiir olmuş bu güzel sözcüklerin anlamını, siyasal iktidar kullandığında anlamını çözmek için uzman olmak, siyasal analiz yapmak gerekir.

“Barış hâkimlikleri” kuruyoruz diyerek sizi en militan hâkimlerin önüne atabilirler örneğin. İmar barışı diyerek bütün imar mevzuatına aykırı yapıları meşrulaştırabilirler. George Orwell’in 1984 adlı romanında anlatıldığı gibi sevgi bakanlığı kurup en küçük hareketinizi dahi denetleyen distopik bir ülke yaratabilirler. Sözcükleri yasaklayarak konuşma ve düşünme gücünüzü birkaç yüz sözcüğe indirgeyebilirler. “En özgür ülke” diyerek sokak röportajlarını yasaklayabilir, basın mensuplarını içeride tutabilir, adalet diyerek suçsuz insanları hapislerde çürütebilirler.

Demokrasi diyerek her türlü hileye başvurabilir, hukuk diyerek hasımlarını yargı yoluyla bertaraf edebilirler. Ve “terörsüz Türkiye” diyerek temel anayasal ilkeleri (üniter devlet, laik, demokratik cumhuriyeti) yok edebilir, Türkiye’yi bölebilir, Lozan antlaşmasını yok sayabilirler.

Öyle anlaşılıyor ki mutasyona uğramış........

© Cumhuriyet