Adına “muzzle velocity” diyorlar.

Deyimi siyasi jargona sokan isim Trump’ın “karanlık prensi” Steve Bannon.

II. Trump döneminde son dört buçuk ay içinde yaşananlara anlamlandırmak için “siyaset” ile “namlu/ kurşun hızı”nın nasıl bir araya geldiğini kavramak şart.

“Günün muhalefet partisi, medyadır” diyor Steve Bannon; “Medya ne var ki aptal ve tembel olduğundan, bir anda tek şeye odaklanabilir. Medyayı bu itibarla sürekli ‘eş anlı’ gündem bombardımanında tutmak gerekir. Medya bir konuyla uğraşırken, diğer gündemleri art arda dayatmak işten değildir. Böylesine çok yönlü bir bombardımanın sonunda yayın organları, hangi konuyla uğraşacağını şaşıracağından biz de taktak- tak (‘bang-bangbang’) işimizi görürüz. Çekiç darbeleri indirircesine, bir birine eklemlenen hamlelerle gündemi yönlendiririz.”

Muhalefet ve medyayı kurşun hızıyla sersem eden gündem bombardımanıyla teslim alarak, manşetler üzerinde tahakküm kurmak...

Ve öteki mahalleyi baş kaldırıp olanları layıkıyla izleyemez, anlayamaz hale getirene değin afallatmak.

Bannon’ın söylemlerinden bu stratejinin, post-modern otoriter yönetimler için masada düşünülmüş, ölçülmüş, biçilmiş bir “büyük teslim alma operasyonu” olarak tasarlandığını anlıyoruz.

Demokrasilerde alışılagelmiş ikna, rıza üretme çabalarının çok ötesine geçen ve “kurşun” metaforuyla anlatılan alabildiğince sert bir “ezip geçme” hamlesinden bahsediyoruz- ki bunu “yeni darbe türü” olarak tanımlayanlar da var.

Türkiye’nin kendi “kurşun hızı” bombardımanından........

© Cumhuriyet