Bugünlerde çalışanları, emeklileri, işsizleri, kısacası toplumun geniş kesimini oluşturan emek dünyasını doğrudan ilgilendiren yakıcı gelişmeler yaşanıyor. Asgari ücrette ve çalışan memurlarla emeklilere yapılan maaş artışlarında, iktidar tarafından, emekçiyle adeta alay edilircesine düşük oranlar belirlendi. Milyonlarca emeklinin açlık sınırının altında emekli maaşı aldığı bir ortam yaratıldı.

Enflasyonun, hayat pahalılığının yüksek olduğu ve geçim koşullarının bunca ağır olduğu bir dönemde, iktidarın çalışanlarla ve emeklilerle adeta dalga geçercesine maaş artış rakamları gündeme getirmesinin, çalışanların haklarına el uzatılmasının temelinde, emekçi kesimin etkisizliği yatmaktadır. Bir zamanlar çok güçlü olan ve toplumsal hayata ağırlığını koyabilen çalışanlar ve onların örgütleri, maalesef günümüzde güçsüzleşmiş ve etkinliğini yitirmiştir.

Elbette o yıllardan bu yana ekonomide, siyasette ve toplumsal hayatta çok şeyler değişti. En başta işçi sınıfı ve emek hareketi önemli ölçüde güç kaybetti. Sendikal örgütlülüğü ve siyasal ağırlığı azaldı. Yaşanan süreçte, ülkemizdeki ekonomik ve siyasal gelişmelerin, özellikle de darbe dönemlerinin çok büyük payı vardır. Ağır baskı dönemlerinde, emeğin sendikal örgütlenmesi büyük ölçüde dağıtılmış ve siyasal ağırlığı zayıflatılmıştır.

Ancak yaşananları yalnızca bu bakış açısıyla açıklamaya........

© Cumhuriyet