Bugün 12 Eylül 1980’in ve 12 Eylül 2010’un yıldönümleri.

Bu vesile ile Otoriterlik üzerine bir yazı yazdım.

***

Otoriter Rejimlerin ve Otoriterliğin En Yüce, (Yüceltilmiş, Süblime Edilmiş) biçimi olan Klasik Faşist Rejimlerin en büyük çıkmazı, siyasal yapılarından ve ideolojilerinden kaynaklanan, “sonsuz şiddet sarmalı”dır.

**

Otoriter ve/veya Faşist Rejimlerde şiddetin sürekli olarak artırılmasının temel nedenleri kabaca şöyle özetlenebilir:

1) İktidarın Konsolidasyonu:

Otoriter rejimler, toplumu tamamen kontrol altına almak için her türlü muhalefeti ortadan kaldırmaya çalışır.

Bu, başlangıçta düşük seviyeli baskılarla başlar.

Ancak rejim güçlendikçe muhalif sesleri susturmak için daha yoğun ve Faşizm hedefine doğru daha sistematik şiddet gerektirir.

2) Korku ve İtaat Kültürünün Yaygınlaştırılması:

Otoriter bir Rejim, özellikle de onun son hali olan Klasik Faşist bir Rejim, toplumu korku yoluyla yönetir.

Şiddet, halkı sindirmek ve itaat ettirmek için zorunlu bir araçtır.

Rejimin meşruiyetini sürdürebilmesi için bu korku atmosferinin sürekli tırmanması gerekir.

Çünkü korkuya ve şiddete alışkanlık, insanların korkusunu azaltır ve onları olağanlaştırarak direnişi önleme etkilerini azaltır.

Oysa hem korkunun hem........

© Cumhuriyet